Wyrok NSA z dnia 15 czerwca 2023 r., sygn. II OSK 1046/20
Zgodnie z art. 51 ust. 1 pkt 1 ustawy prawo budowlane, w sytuacjach, gdy inwestor nie posiada prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, organ administracji publicznej jest zobowiązany do wydania decyzji o nieprawidłowości budowy, bez konieczności zawieszania postępowania, co podkreśla znaczenie posiadania praw do nieruchomości w procesie budowlanym.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Marzenna Linska-Wawrzon Sędziowie: sędzia NSA Roman Ciąglewicz (spr.) sędzia del. WSA Grzegorz Rząsa Protokolant: asystent sędziego Julia Słomińska po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 23 grudnia 2019 r. sygn. akt II SA/Wr 630/19 w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we Wrocławiu z dnia 15 lipca 2019 r. nr 862/2019 w przedmiocie nakazu rozbiórki przebudowanych elementów budynku oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Uzasadnienie.
Wyrokiem z dnia 23 grudnia 2019 r., sygn. akt II SA/Wr 630/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę M. K. na decyzję Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we Wrocławiu z dnia 15 lipca 2019 r., nr 862/2019, w przedmiocie nakazu rozbiórki przebudowanych elementów budynku.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł M. K. Wyrok zaskarżył w całości, zarzucając naruszenie przepisów prawa procesowego, mające istotny wpływ na treść orzeczenia, to jest:
1. art. 7, 8 i 9 K.p.a. w zw. z art. 145 § 1 ppkt 1 c) P.p.s.a. - na skutek braku uchylenia przez Sąd pierwszej instancji zaskarżonego orzeczenia Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego, pomimo iż decyzja ta rażąco narusza art. 7, 8 i 9 K.p.a., bo całkowicie pomija fakt, że w toku postępowania odwoławczego przed organem drugiej instancji skarżący złożył nowy wniosek o zawieszenie postępowania administracyjnego, z uwagi na wszczęcie przed sądem powszechnym postępowania o wyrażenie zgody na dysponowanie nieruchomością wspólną na cele budowlane - który to fakt został całkowicie zignorowany przez organ drugiej instancji (tak jakby w ogóle taki fakt nie nastąpił), co rażąco narusza zasady prowadzenia postępowania administracyjnego, wynikające z powołanych przepisów (w tym zasadę, że organ bierze pod uwagę stan sprawy istniejący w dacie wydania decyzji);