Wyrok NSA z dnia 2 marca 2023 r., sygn. II OSK 2124/20

Egzekucyjne postępowanie; Ochrona zdrowia

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zofia Flasińska Sędziowie: sędzia NSA Małgorzata Miron (spr.) sędzia del. WSA Anna Szymańska po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 stycznia 2020 r. sygn. akt VII SA/Wa 1994/19 w sprawie ze skargi K. B. na postanowienie Ministra Zdrowia z dnia 18 lipca 2019 r. znak: MDO.051.693.2018(2) w przedmiocie oddalenia zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 30 stycznia 2020 r. sygn. akt VII SA/Wa 1994/19 oddalił skargę K. B. na postanowienie Ministra Zdrowia z dnia 18 lipca 2019 r. znak: MDO.051.693.2018(2) w przedmiocie oddalenia zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym. Zaskarżonym postanowieniem utrzymano w mocy postanowienie Wojewody Pomorskiego z 9 października 2018 r. znak: SO-III.756.226.2018.KS oddalające zarzuty skarżącego w sprawie prowadzenia przez Wojewodę Pomorskiego postępowania egzekucyjnego na podstawie tytułu wykonawczego z 23 sierpnia 2018 r. nr 12/2018 wystawionego przez Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Kartuzach, polegającego na poddaniu szczepieniu małoletniej córki B. B. (ur. [...] stycznia 2015 r.) obowiązkowym szczepieniom ochronnym.

Skargę kasacyjną od tego wyroku wniosła skarżąca K. B. Wyrok zaskarżyła w całości i zarzucił Sądowi pierwszej instancji:

I. naruszenie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. poprzez jego niezastosowanie i oddalenie skargi, podczas gdy przy orzekaniu przez Sąd na mocy art. 134 p.p.s.a. w granicach sprawy, bez związania zarzutami skargi, istniały podstawy do uchylenia zaskarżonego postanowienia jako wydanego z naruszeniem prawa materialnego polegającym na błędnej wykładni przepisów:

1. naruszenie art. 87 Konstytucji RP w zw. z art. 17 ust. 11 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu chorób zakaźnych u ludzi poprzez zaliczenie Komunikatu Głównego Inspektora Sanitarnego do katalogu źródeł prawa powszechnie obowiązującego i przyjęcie na tej podstawie, iż może nakładać na obywateli obowiązek zaszczepienia dziecka określoną ilością dawek szczepionek w ustalonych odgórnie okresach, mimo iż akt prawny o nazwie komunikat nie zalicza się do aktów stanowienia prawa powszechnego, a jest jedynie aktem prawa wewnętrznego, w ramach którego brak jest możliwości nakładania obowiązków i ograniczenia praw obywateli,