Wyrok NSA z dnia 28 kwietnia 2023 r., sygn. I GSK 843/19

Celne prawo

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Michał Kowalski (spr.) Sędzia NSA Joanna Wegner Sędzia del. WSA Marek Sachajko po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A S.A. w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 23 stycznia 2019 r. sygn. akt III SA/Gd 831/18 w sprawie ze skargi A S.A. w S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 20 września 2018 r. nr 2201-IOC.4322.6.2018.MS w przedmiocie weryfikacji zgłoszenia celnego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od A S.A. w S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 23 stycznia 2019 r., sygn. akt III SA/Gd 831/18 na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (aktualnie: Dz. U. 2023 r., poz. 259 – dalej jako p.p.s.a.) oddalił skargę A Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 20 września 2018 r. w przedmiocie weryfikacji zgłoszenia celnego co do pochodzenia towaru, określenia ostatecznego cła antydumpingowego. Sąd I instancji orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Zaskarżoną decyzją z dnia 20 września 2018 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w Gdyni z dnia 29 grudnia 2014 r., którą organ wskazał spółce Chiny jako kraj pochodzenia towaru objętego zgłoszeniem celnym oraz ustalił stawkę cła antydumpingowego w wysokości 49% i określił niezaksięgowaną kwotę cła antydumpingowego podlegającą retrospektywnemu zaksięgowaniu, a także odstąpił od poboru odsetek od tej kwoty.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalając zaskarżonym wyrokiem skargę stwierdził m.in., że istota sporu w przedmiotowej sprawie sprowadza się do oceny, czy będący przedmiotem eksportu towar zachował, tak jak przyjęły organy celne pochodzenie chińskie, czy też - jak podnosi skarżąca - zgodnie z art. 24 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L 302 z 1992 r., str. 1 ze zm., dalej jako WKC) nabył on tajwańskie pochodzenie, na skutek dokonanego na jego terytorium istotnego przetworzenia. Skarżąca podkreślając fakt dokonania na Tajwanie istotnego przetworzenia wskazywała, że do weryfikowanego zgłoszenia celnego dołączone zostało świadectwo pochodzenia w treści, którego potwierdzone zostało pochodzenie importowanego krzemu metalicznego jako uzyskanego w Tajwanie.