Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 14 czerwca 2023 r., sygn. I FSK 25/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak (spr.), Sędzia NSA Marek Zirk-Sadowski, Sędzia WSA (del.) Maja Chodacka, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 5 października 2021 r. sygn. akt I SA/Rz 526/21 w sprawie ze skargi J. W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie z dnia 21 maja 2021 r. nr 1801-IOV-2.4103.112.2020 w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2011 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie kwotę 4050 (cztery tysiące pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok sądu pierwszej instancji

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 5 października 2021 r., sygn. akt I SA/Rz 526/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie (dalej: sąd pierwszej instancji) oddalił skargę J. W. (dalej: skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie (dalej: organ odwoławczy) z dnia 21 maja 2021 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2011 r.

1.2. Z uzasadnienia powyższego wyroku wynika, że główną kwestię merytoryczną sporną na obecnym etapie postępowania stanowi stanowisko organów podatkowych w zakresie dotyczącym wartości robót wykazanych w fakturach wystawionych na rzecz skarżącego przez J. O. i J. B. (dalej łącznie: kontrahenci). Zdaniem organów wskazane osoby nie zrealizowały usług w wartości wynikającej z faktur. Rzeczywista wartość robót ustalona została na podstawie materiału dowodowego z uwzględnieniem stanowiska zaprezentowanego w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 listopada 2019 r., I FSK 1312/19.

1.3. Uznając zarzuty skargi za bezzasadne, sąd zwrócił przede wszystkim uwagę na treść art. 153 i art. 170 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2023 r., poz. 259, dalej: p.p.s.a.) i wynikające z nich związanie - zarówno organów, jak i sądu - oceną prawną wyrażoną przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 15 listopada 2019 r., I FSK 1312/19. Sąd podkreślił, że ocena legalności zaskarżonej decyzji i trafności podniesionych przez skarżącego zarzutów będzie dokonana przy uwzględnieniu oceny prawnej wyrażonej w przywołanym wyroku, nie ma bowiem podstaw do odstąpienia od tej oceny w okolicznościach sprawy. Zdaniem sądu w zaskarżonej decyzji - zgodnie ze stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego - wykazano, że usługi udokumentowane fakturami wystawionymi przez kontrahentów, jakkolwiek rzeczywiście zostały wykonane, to jednak kwoty podane na fakturach nie odpowiadały rzeczywistości. Sąd zgodził się z organami co do okoliczności, które świadczą o zawyżeniu tych kwot, stwierdził też, że zasadnie organy dokonały wyceny usług przez przyjęcie wartości robót rozliczonych spornymi fakturami w wysokości 20% wartości wydatkowanych środków pieniężnych (22 050 zł na rzecz J. O. i 25 950 zł na rzecz J. B.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00