Wyrok NSA z dnia 25 kwietnia 2023 r., sygn. I FSK 43/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Wiatrowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, Sędzia NSA Mariusz Golecki, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej T. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 września 2018 r. sygn. akt VIII SA/Wa 230/18 w sprawie ze skargi T. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 18 grudnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od T. M. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie kwotę 4050 (cztery tysiące pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 27 września 2018 r., sygn. akt VIII SA/Wa 230/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę T. M. (dalej skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie (dalej organ odwoławczy, organ drugiej instancji) z 18 grudnia 2017 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług (ww. wyrok oraz inne orzeczenia sądów administracyjnych przywołane w niniejszym uzasadnieniu opublikowane zostały w bazie internetowej NSA: www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

2. W skardze kasacyjnej skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości, przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, zasądzenie kosztów związanych z wniesieniem skargi, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm prawem przepisanych oraz rozpoznanie sprawy na rozprawie, podnosząc zarzuty naruszenia:

1. niewłaściwego zastosowania art. 86 ust. 1, art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 154, poz. 535 ze zm., dalej ustawa o VAT), które polegały na błędnym uznaniu, że organ zasadnie odmówił stronie skarżącej prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, mimo nieudowodnienia przez organ, że strona skarżąca świadomie uczestniczyła w oszustwie podatkowym oraz nie zachowała należytej staranności w celu upewnienia się, że dokonywane czynności nie prowadzą do oszustwa podatkowego,