Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 14 lipca 2022 r., sygn. II OSK 2138/19

Postępowanie nieważnościowe służy wyłącznie ocenie, czy decyzja dotknięta jest jedną z wad kwalifikowanych, określonych w art. 156 § 1 pkt 1-7 k.p.a., a jego zakres procedowania jest ograniczony przez zamknięty katalog tych wad. W toku tego postępowania organ administracyjny nie gromadzi nowych dowodów, a jego rolą jest wyłącznie ocena, czy decyzja jest dotknięta wadami skutkującymi jej nieważnością.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Leszek Kiermaszek Sędziowie: sędzia NSA Zofia Flasińska sędzia del. WSA Piotr Broda (spr.) po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 lutego 2019 r. sygn. akt VII SA/Wa 1206/18 w sprawie ze skargi E. T. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 15 marca 2018 r. znak DOZ-OAiK.650.506.2017[WK] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 14 lutego 2019 r., sygn. akt VII SA/Wa 1206/18 oddalił skargę E. T. (dalej jako skarżąca) na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 15 marca 2018 r., znak DOZ-OAiK.650.506.2017[WK] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.

Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Wojewódzki Konserwator Zabytków w T. decyzją z dnia 11 marca 1978 r., na podstawie art. 4 i art. 14 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury i o muzeach (Dz. U. z 1962 r. Nr 10, poz. 48; dalej jako ustawa o ochronie dóbr kultury), wpisał do rejestru zabytków województwa [...] pod nr [...], miejscowość B. (dawniej miasteczko), siedzibę urzędu gminy, w jego obecnych (wówczas) granicach administracyjnych. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia wskazał, że B. zachował historyczny układ przestrzenny z obszernym rynkiem w centrum i zespołem kościelno-plebańskim na krawędzi założenia oraz charakterystyczną parterową zabudowę. Nadto cechuje się dużymi walorami krajobrazowymi i estetycznymi.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00