Wyrok NSA z dnia 23 września 2022 r., sygn. III OSK 1288/21

Regulamin dostarczania wody i odprowadzania ścieków nie może zawierać postanowień dotyczących warunków umów z odbiorcami usług, ponieważ stanowi to ingerencję w treść umowy, która podlega przepisom prawa cywilnego. Wprowadzenie takich postanowień do regulaminu jest sprzeczne z art. 6 ust. 1 i ust. 3 pkt 3 i pkt 6 oraz z art. 19 ust. 2 i ust. 5 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, które pozwalają jedynie na określenie warunków i trybu zawarcia umowy, a nie na precyzowanie praw i obowiązków przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego oraz odbiorców usług w zakresie, który został już wyraźnie określony przez ustawodawcę.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wojciech Jakimowicz Sędziowie: sędzia NSA Piotr Korzeniowski sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak (spr.) po rozpoznaniu w dniu 23 września 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta Bydgoszczy od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 10 października 2018 r. sygn. akt II SA/Bd 943/18 w sprawie ze skargi Wojewody Kujawsko-Pomorskiego na uchwałę Rady Miasta Bydgoszczy z dnia 25 września 2002 r. nr LIII/1708/02 w przedmiocie regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków 1. prostuje w komparycji zaskarżonego wyroku oczywistą omyłkę polegającą na błędnym wskazaniu numeru zaskarżonej uchwały w ten sposób, że zamiast: "LIII/1780/02" wpisuje: "LIII/1708/02"; 2. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy wyrokiem z dnia 10 października 2018 r., sygn. akt II SA/Bd 943/18, po rozpoznaniu skargi Wojewody Kujawsko-Pomorskiego na uchwałę Rady Miasta Bydgoszczy z dnia 25 września 2002 r., nr LIII/1708/02, w przedmiocie regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków - stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały w całości

Jak wskazał Sąd pierwszej instancji Wojewoda Kujawsko – Pomorski wniósł skargę na wskazaną wyżej uchwałę Rady Miasta Bydgoszcz z dnia 25 września 2002 r. postulując stwierdzenie jej nieważności w całości. W uzasadnieniu skargi Wojewoda wskazał, że zaskarżona uchwała została wydana z rażącym naruszeniem prawa tj. art. 19 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (w brzmieniu obowiązującym w dacie jej podjęcia, Dz.U. z 2002 r., Nr 72, poz. 747 z późn. zm.) - dalej "u.z.z.w.", w zw. z art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001, nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) i § 143 załącznika do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (Dz. U. nr 100, poz. 908 z późn. zm.) – dalej: "Zasady techniki prawodawczej". Zaskarżona uchwała ma charakter aktu prawa miejscowego i w sposób niedopuszczalny konkretyzuje w Regulaminie przedsiębiorstwo wodno-kanalizacyjne (§ 1 ust. 1-3 Regulaminu), a ponadto Regulamin powinien być podjęty w wyniku legislacyjnej aktywności prawotwórczej organu stanowiącego gminy. Tymczasem zaskarżony Regulamin stanowi przyjęty wprost projekt dostarczony przez jedno konkretne przedsiębiorstwo (§ 1 uchwały) – co pozostaje w sprzeczności z unormowaniami ustawowymi. Wojewoda zakwestionował ponadto następujące przepisy Regulaminu (stanowiącego załącznik do zaskarżonej uchwały):