Wyrok NSA z dnia 7 października 2020 r., sygn. II OSK 2145/20

Planowanie przestrzenne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Arkadiusz Despot - Mładanowicz Sędziowie Sędzia NSA Tomasz Zbrojewski Sędzia del. NSA Jerzy Stankowski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 7 października 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 11 marca 2020 r. sygn. akt II SA/Rz 1485/19 w sprawie ze skargi D.Sz. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...] 2016 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę; 2. zasądza od D.Sz. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. kwotę 507 zł (pięćset siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 11 marca 2020 r. sygn. akt II SA/Rz 1485/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...] 2016 r. nr [...] uchylającą decyzję Wójta Gminy M. dnia [...] 2016 r. znak [...] w części dotyczącej ustalenia linii zabudowy względem granic działki i umarzająca w tym zakresie postępowanie pierwszej instancji.

Zaskarżony wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym.

Decyzją z dnia [...] 2016 r. znak [...] na wniosek S. G. Wójt Gminy M. ustalił warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na rozbudowie, nadbudowie i przebudowie istniejącego budynku mieszkalnego jednorodzinnego, na działce nr ewid. [...] w miejscowości Ch..

Po rozpatrzeniu odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze w T. decyzją z dnia [...] 2016 r., nr [...], [...], [...] uchyliło decyzję Wójta Gminy M. z dnia [...] 2016 r. "w części dotyczącej ustalenia linii zabudowy względem granic działki" i umorzyło "w tym zakresie postępowanie organu I instancji". Kolegium stwierdziło, że w stanie faktycznym sprawy brak jest podstaw do odmowy wydania decyzji ustalającej warunki zabudowy. Uchyliło jedynie i umorzyło postępowanie w zakresie ustalonej przez organ I instancji linii zabudowy. W tym zakresie wskazało, że organ I instancji ustalił linię zabudowy dla rozbudowy budynku nr [...] jako nieprzekraczalnej linii zabudowy istniejącego budynku nr [...] znajdującego się na działce nr [...] stanowiącą kontynuację linii zabudowy na działkach sąsiednich w stosunku do granicy z działką nr [...], podczas gdy ustawodawca nakazuje określenie linii nowej zabudowy w stosunku drogi publicznej. Zdaniem organu II instancji wszelkie ustalenia odnośnie linii zabudowy nie dotyczącej pasa drogi publicznej nie mają oparcia ustawowego.