Wyrok NSA z dnia 13 listopada 2019 r., sygn. II OSK 2795/18

Pojęcie "wprowadzania do obrotu" środków zastępczych, o którym mowa w art. 4 pkt 34 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, oznacza udostępnienie ich odpłatnie lub nieodpłatnie osobom trzecim zarówno niebędącymi ich konsumentami, jak i będącymi ich konsumentami, tj. nabywającymi je w celu własnego spożycia.

Teza od Redakcji

Dnia 13 listopada 2019 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Miron Sędziowie sędzia NSA Zdzisław Kostka sędzia del. NSA Jerzy Solarski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2019 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J.O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 12 kwietnia 2018 r. sygn. II SA/Lu 1083/17 w sprawie ze skargi J.O. na decyzję Lubelskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Lublinie z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej w związku z wprowadzeniem do obrotu środków zastępczych oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 12 kwietnia 2018 r. sygn. II SA/Lu 1083/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie (dalej: "WSA") oddalił skargę J.O. (dalej: "Skarżący") na decyzję Lubelskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego (dalej: "PWIS") z dnia [..] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej w związku z wprowadzeniem do obrotu środków zastępczych.

W uzasadnieniu przedstawiono następującą argumentację faktyczną i prawną:

zaskarżoną decyzją PWIS utrzymał w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Lublinie (dalej: "PPIS") z dnia [...] lipca 2017r., znak: [...] wymierzającą Skarżącemu, na podstawie art. 37 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2017 r., poz. 1261) i art. 52a ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2017 r., poz. 783, dalej: "u.p.n."), karę pieniężną w wysokości 50.000 zł w związku z wprowadzaniem do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej środków zastępczych. Ustalono, że w dniu 7 grudnia 2016 r. funkcjonariusze Policji, dokonując przeszukania mieszkania zajmowanego przez Skarżącego zabezpieczyli drobnokrystaliczną substancję koloru białego, znajdującą się w foliowym woreczku w ilości 81,45 g, krystaliczne substancje znajdujące się w 23 foliowych zgrzewnych pakietach, o łącznej masie 21,59 g, podsuszone fragmenty roślinne koloru zielono - brązowego, wagę elektroniczną. Zgodnie z opinią z dnia 27 grudnia 2017 r., sporządzoną przez biegłego sądowego oraz opinią nr E-nar-174/17 z zakresu chemii z dnia 21 marca 2017 r. sporządzoną przez Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Policji, zabezpieczone substancje należy uznać za środki zastępcze rozumieniu art. 4 pkt 27 u.p.n. Na tej podstawie, PPIS decyzją z dnia [...] kwietnia 2017 r., wydał zakaz wprowadzania do obrotu przedmiotowych środków zastępczych i orzekł o ich przepadku na rzecz Skarbu Państwa oraz zniszczeniu. Następnie decyzją z dnia [...] lipca 2017 r. nałożył na Skarżącego karę pieniężną w wysokości 50.000 zł za ich wprowadzanie do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W odwołaniu Skarżący zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych poprzez przyjęcie, że wprowadził do obrotu środek zastępczy, podczas gdy nabył go na własny użytek i nie zamierzał przekazać go innym osobom. Nie jest więc możliwym przyjęcie, że zostały wypełnione znamiona "wprowadzania do obrotu".