Wyrok NSA z dnia 10 kwietnia 2019 r., sygn. II FSK 1228/17

W postępowaniu dotyczącym zwrotu pobranych kosztów egzekucyjnych, toczącym się na podstawie art. 64c § 3 u.p.e.a. organ egzekucyjny obowiązany jest jedynie do obliczenia kosztów, które zostały pobrane nienależnie z uwagi na wszczęcie i prowadzenie egzekucji niezgodnie z prawem. Nie podlega natomiast badaniu wysokość należności, jaka została egzekwowana niezgodnie z prawem. Tę ustala się bowiem w postępowaniu wywołanym zarzutami w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego albo wnioskiem o umorzenie postępowania egzekucyjnego w całości lub w części, albo działaniem z urzędu organu egzekucyjnego w celu umorzenia postępowania egzekucyjnego w całości lub w części. Obliczenie kwoty kosztów postępowania podlegającej zwrotowi jest bowiem następstwem stwierdzenia wszczęcia lub prowadzenia egzekucji niezgodnie z prawem, nie prowadzi się na tym etapie postępowania w sprawie niezgodnego z prawem wszczęcia i prowadzenia egzekucji. W postępowaniu tym nie można zatem weryfikować wysokości należności pieniężnej, która została wyegzekwowana niezgodnie z prawem. Organ egzekucyjny, dokonując zwrotu kosztów, musi przyjąć jej wysokość wynikającą z postanowienia o umorzeniu w całości lub części postępowania egzekucyjnego. W tym zakresie jest związany tym postanowieniem.