Wyrok NSA z dnia 8 grudnia 2023 r., sygn. III FSK 3287/21

Termin określony w art. 64c § 6a pkt 1 lit. b) u.p.e.a. jest terminem zawitym, zatem po jego upływie zobowiązany traci prawo do żądania wydania przez organ egzekucyjny zawiadomienia o wysokości kosztów egzekucyjnych oraz prawo do żądania wydania postanowienia w sprawie kosztów. Skoro w jednym przepisie (tzn. w art. 64c § 6a u.p.e.a.) przewidziano dwa terminy, tj. jeden dla zobowiązanego do złożenia wniosku o wydanie zawiadomienia o wysokości kosztów egzekucyjnych (pkt 1), drugi dla organu egzekucyjnego do zawiadomienia wierzyciela o wysokości tych kosztów (pkt 2), to nie może być tak, że termin dla zobowiązanego ma charakter zawity ze wszystkimi tego skutkami (utrata prawa do złożenia wniosku), a termin dla organu jest jedynie instrukcyjny.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia NSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Agnieszka Olesińska, Protokolant Agata Grabowska, po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 25 września 2020 r., sygn. akt III SA/Łd 189/20 w sprawie ze skargi Gminy K. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 8 stycznia 2020 r., nr 1001-IEE2.711.113.2019.8/AK w przedmiocie egzekucji świadczeń pieniężnych oddala skargę kasacyjną.