Wyrok NSA z dnia 26 lutego 2019 r., sygn. II FSK 517/17

Brak pozytywnego stwierdzenia w formie prawem przewidzianej, że egzekwowany obowiązek wygasł wskutek zaliczenia na jego poczet nadpłaty lub zwrotu podatku wyklucza możliwość uwzględnienia przez organ egzekucyjny tej okoliczności ze skutkiem w postaci uwzględnienia zarzutu i umorzenia postępowania egzekucyjnego. Organ egzekucyjny nie może ani domniemywać, ani antycypować powyższego skutku na podstawie twierdzeń zobowiązanego o istnieniu kwoty zwrotu wobec nieskuteczności podważających to działań organów podatkowych, ponieważ dopiero postanowienie o zaliczeniu pozwala nie tylko na potwierdzenie wystąpienia faktu zwrotu podatku w określonej kwotowo wysokości, ale przede wszystkim zadysponowania kwotą zwrotu w sposób zaspokajający konkretne zobowiązanie podatkowe (powodujący wygaszenie tego zobowiązania). Dopiero ten skutek stanowi o wystąpieniu przesłanki uzasadniającej zgłoszenie w postępowaniu egzekucyjnym zarzutu na podstawie art. 33 § 1 pkt 1 u.p.e.a.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia WSA (del.) Małgorzata Bejgerowska, Protokolant Agata Milewska, po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej G. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 28 października 2016 r. sygn. akt I SA/Lu 251/16 w sprawie ze skargi G. Z. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie z dnia 22 lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od G. Z. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.