Wyrok NSA z dnia 28 lutego 2019 r., sygn. II FSK 3409/18

Naruszenie przepisu art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. jest zawsze następstwem uchybienia innym przepisom i nie może być samoistną podstawą skargi kasacyjnej. Nie może więc stanowić samodzielnej podstawy kasacyjnej. Skarżący kasacyjnie chcąc powołać się w zarzucie naruszenia przepisów postępowania na uchybienie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. zobowiązany jest powiązać taki zarzut z naruszeniem konkretnych przepisów, którym jego zdaniem, uchybił sąd pierwszej instancji w toku rozpatrywania sprawy. Brak takich powiązań oznacza w konsekwencji nieskuteczność zarzutu procesowego skargi kasacyjnej.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Tomasz Kolanowski (sprawozdawca) Sędzia NSA Grażyna Nasierowska Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "B. " sp. z o.o. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 1 sierpnia 2018 r. sygn. akt I SA/Go 224/18 w sprawie ze skargi "B." sp. z o.o. z siedzibą w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 7 marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2016 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi kasacyjnej jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 1 sierpnia 2018 r., sygn. akt I SA/Go 224/18, w którym oddalono skargę B. Sp. z o.o. w K. (dalej: Skarżąca lub Spółka) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gorzowie Wielkopolskim z 7 marca 2018 r. utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza R. z 2 marca 2017 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2016 r.

W motywach orzeczenia Sąd podał, że Burmistrz R. w ww. decyzji z 2 marca 2017 r. określił Spółce zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości od dwóch działek gruntu położonych w R. (nr ewid. [...]) według stawki dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Stwierdził bowiem, że działki są zakwalifikowane w ewidencji gruntów i budynków jako zurbanizowane tereny niezabudowane oraz znajdują się w posiadaniu przedsiębiorcy, co stanowi przesłankę do uznania ich za związane z działalnością gospodarczą zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1785, ze zm. - dalej: u.p.o.l.). Odnosząc się do twierdzeń strony, iż działki nie mogą być wykorzystywane w działalności gospodarczej z powodu braku infrastruktury technicznej, organ wyjaśnił, że od 2016 r. w definicji zawartej w art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. nie obowiązywało wyłączenie dla gruntów, które nie mogły i nie były wykorzystywane do działalności gospodarczej ze względów technicznych.