Wyrok NSA z dnia 27 kwietnia 2018 r., sygn. II OSK 2819/17

Administracyjne postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Robert Sawuła (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Roman Ciąglewicz Sędzia del. WSA Izabela Bąk-Marciniak po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 września 2017 roku sygn. akt VII SA/Wa 2198/16 w sprawie ze skargi M. M. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] sierpnia 2016 roku znak: [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji 1. uchyla zaskarżony wyrok oraz zaskarżoną decyzję, a także poprzedzającą ją decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lipca 2016 roku znak: [...]; 2. zasądza od Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz M. M. kwotę 1200 (tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 6 września 2017 r., sygn. akt VII SA/Wa 2198/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny (powoływany dalej jako: WSA) w Warszawie oddalił skargę M. M. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego (GINB) z dnia [...] sierpnia 2016 r., znak: [...], w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji. Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Jak wynika to z ustaleń sądu wojewódzkiego, decyzją z dnia [...] lipca 2011 r., znak: [...], Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w [...] (PINB), działając na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r., Nr 243, poz. 1623 ze zm., uPb), udzielił [...], z siedzibą w [...], pozwolenia na użytkowanie inwestycji, obejmującej budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego na enumeratywnie oznaczonych działkach, położonych w [...] przy ul. [...] nr [...].

W dniu 22 listopada 2013 r. do [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego (WWINB) wpłynęło żądanie M. M. stwierdzenia nieważności ww. decyzji o pozwoleniu na użytkowanie, w którym wnioskodawca zarzucił rażące naruszenie art. 59 ust. 1 uPb, bowiem protokół z kontroli nie odzwierciedlać miał stanu faktycznego, a inwestycja zagraża bezpieczeństwu ludzi.