Wyrok NSA z dnia 28 czerwca 2018 r., sygn. II OSK 3223/17

Zagospodarowanie przestrzenne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Chlebny Sędziowie Sędzia NSA Roman Hauser Sędzia del. NSA Andrzej Irla (spr.) po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 12 lipca 2017 r. sygn. akt II SA/Po 977/16 w sprawie ze skargi J. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] w przedmiocie warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu objętym skargą kasacyjną wyrokiem z dnia 12 lipca 2017 r. (sygn. akt II SA/Po 977/16) oddalił skargę J. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] września 2016 r. (Nr [...]) w przedmiocie warunków zabudowy.

Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Prezydent Miasta [...] decyzją nr [...] z dnia [...] lipca 2015 r. (znak [...]) ustalił na rzecz [...] Sp. z o.o. Sp. k. w [...] warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na przebudowie i zmianie sposobu użytkowania budynku usługowego, na działce nr [...], arkusz 15, obręb [...], przy ul. [...] w [...]. Zmiana sposobu użytkowania polegała na zastąpieniu funkcji usługowej budynku, funkcją mieszkalną wielorodzinną.

W uzasadnieniu organ I instancji wyjaśnił, że w celu ustalenia warunków zabudowy wyznaczono obszar analizowany w odległości 66 m od granicy terenu objętego wnioskiem, zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalenia wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. Nr 164, poz. 1588). Analiza tak ustalonego obszaru wykazuje, że dominuje tam zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna, zrealizowana w przeważającej mierze w formie śródmiejskich kamienic w zabudowie pierzejowej. Niejednokrotnie lokale usługowe znajdują się na parterach kamienic oraz w budynkach pomocniczych. Budynki mieszkalne położone w obszarze analizowanym mają maksymalnie VI kondygnacji naziemnych i wysokość do ok. 21 m. Wysokość budynków pomocniczych wynosi natomiast maksymalnie 3 m. Wśród zabudowy dominują dachy skośne i płaskie. Organ I instancji zauważył przy tym, że zmiana sposobu użytkowania pomieszczeń w budynku usługowym na funkcję mieszkaniową jest pożądana, gdyż skutkuje intensyfikacją tej funkcji na terenie ścisłego śródmieścia. Podobne inwestycje mają również miejsce w całej strefie śródmiejskiej. W ocenie Prezydenta Miasta [...], zamierzone przedsięwzięcie nie zaburzy ładu przestrzennego oraz uwzględnia zasadę dobrego sąsiedztwa. Organ I instancji zaznaczył również, że w sprawie spełnione zostały wszystkie wymogi zawarte w art. 61 ust. 1 pkt 2-5 ustawy z dnia 27.03.2003 o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. 2017 r., poz. 1073; dalej u.p.z.p.).