Wyrok NSA z dnia 28 listopada 2018 r., sygn. II FSK 3389/16

Podatek od nieruchomości

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Andrzej Jagiełło (sprawozdawca), Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia WSA (del.) Marta Waksmundzka- Karasińska, Protokolant Bernadetta Pręgowska, po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 8 czerwca 2016 r. sygn. akt I SA/Po 2337/15 w sprawie ze skargi P. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lesznie z dnia 7 października 2015 r. nr [...] w przedmiocie nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2009 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 8 czerwca 2016 r., sygn. akt I SA/Po 2337/15 - Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia 5 października 2015 r. w przedmiocie nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2010 - 2014 i poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta L. z dnia 27 kwietnia 2015 r.

Przedstawiając stan sprawy WSA w Poznaniu podał, że P. S.A. z siedzibą w W. (dalej: Spółka ) wnioskiem z dnia 29 grudnia 2014 r. wystąpiła do Prezydenta Miasta L. o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2009 - 2014 w łącznej kwocie 134.503 zł, na którą składa się m.in. kwota 37.866 zł za 2009 r., składając jednocześnie skorygowane deklaracje na podatek od nieruchomości za ww. okres. Prezydent Miasta L. decyzją 27 kwietnia 2015 r., nr [...], określił Spółce wysokość nadpłaty w podatku od nieruchomości za rok 2009 w kwocie 5.103,- zł. W motywach rozstrzygnięcia wskazano, że na uwzględnienie zasługuje korekta deklaracji za rok 2009 w części dotyczącej: 1) opodatkowania, jako budowli w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r., Nr 95, poz. 613 ze zm. - dalej: "u.p.o.l.") obiektu "magazyn wiata towarowa", który był błędnie opodatkowany jako budynek; 2) wyłączenia z podstawy opodatkowania w pozycji: budynki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej powierzchni budynku "wiaty W" i wykazanie tej powierzchni w pozycji: budynki pozostałe z uwagi na przesłankę "względów technicznych", o której mowa w art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. W pozostałym zakresie korektę uznano za niezasadną. Stwierdzono bowiem, że korekta deklaracji za 2009 r. jest nieprawidłowa w zakresie zastosowania przez Spółkę stawek podatku od nieruchomości obowiązujących w 2008 r., gdyż uchwała Nr XXVII/303/2008 z dnia 27 listopada 2008 r., którą Rada Miasta Leszna określiła wysokość stawek podatku od nieruchomości, została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa Wielkopolskiego w dniu 22 grudnia 2010 r., a zatem w sprawie nie znajdzie zastosowania przepis art. 20a ust. 1 u.p.o.l. Organ nie uwzględnił również korekty w zakresie skorygowania stawki podatkowej i opodatkowania "budynku dyspozytora MZ" stawką dla pozostałych budynków zamiast stawki właściwej dla budynków związanych z działalnością gospodarczą, z uwagi na brak ziszczenia się w sprawie przesłanki "względów technicznych" z art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l.