Wyrok NSA z dnia 12 czerwca 2018 r., sygn. II FSK 1544/16

Wynagrodzenia z tytułu bezumownego korzystania nie mogą podlegać zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b) u.p.d.o.f. Zwolnienie to nie przysługuje również na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 tej ustawy.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędzia NSA Małgorzata Wolf - Kalamala, Sędzia WSA (del.) Cezary Koziński, Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 stycznia 2016 r. sygn. akt III SA/Wa 598/15 w sprawie ze skargi B. N. na interpretację indywidualną Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 28 października 2014 r. nr IPPB1/415-960/14-2/AM w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych

1) oddala skargę kasacyjną,

2) zasądza od B. N. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 11 stycznia 2016 r., III SA/Wa 598/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę B. N. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z 28 października 2014 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych. Jak wskazał Sąd pierwszej instancji występując z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej skarżąca wskazała, że jest współwłaścicielką nieruchomości (w 3/4). Nieruchomości te stanowią jej majątek osobisty i nie są związane z działalnością gospodarczą. Nieruchomości zajmowane są bez tytułu prawnego przez osoby trzecie. Grunt zabudowany budynkiem usługowo-biurowym, który według ewidencji gruntów i budynków stanowi teren przeznaczony pod budowę, zajmowany jest przez osobę prawną. Pozostała część nieruchomości, która według ewidencji gruntów ma status działek rolnych, zajmowana jest bez tytułu prawnego zarówno przez osoby fizyczne, jak też przez wzmiankowaną osobę prawną. Skarżąca od wielu lat dąży do odzyskania zajmowanej bez tytułu prawnego części nieruchomości. Sąd powszechny wydał już prawomocny wyrok nakazujący osobie prawnej zwrot bezprawnie zajmowanej zabudowanej części nieruchomości z jednoczesną zapłatą kwoty odpowiadającej wartości nakładów poniesionych przez tę osobę prawną na nieruchomości (budynki i budowle). Wyrok ten nie został jednak wykonany i ta osoba prawna nadal zajmuje, bez tytułu prawnego, wzmiankowaną nieruchomość. Skarżąca działając na podstawie art. 224 i n. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, dalej: "k.c.") wystąpiła z powództwem do sądu powszechnego przeciwko osobie prawnej z żądaniem zapłaty wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości. Sąd pierwszej instancji zasądził na rzecz skarżącej wynagrodzenie, jednak w wysokości niższej niż domagała się tego skarżąca. Sąd apelacyjny zasadniczo podtrzymał wyrok sądu pierwszej instancji co do wysokości wynagrodzenia. Wyrok, więc stał się prawomocny. Jednakże skarżąca podjęła decyzję o złożeniu skargi kasacyjnej do Sądu Najwyższego. Zatem można uznać, że sprawa wysokości wynagrodzenia nie została jeszcze zakończona. Z przebiegu dotychczasowych postępowań wynika jednak, że skarżąca ostatecznie jakąś kwotę wynagrodzenia otrzyma. Do dnia sporządzenia wniosku, skarżąca otrzymała wynagrodzenie zasądzone wyrokiem Sądu Apelacyjnego w ramach postępowania egzekucyjnego. Dlatego niniejszy wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.