Wyrok NSA z dnia 15 lutego 2018 r., sygn. I FSK 1523/17

Art. 70 § 8 Ordynacji podatkowej, skoro została w nim powtórzona norma prawna zawarta w art. 70 § 6 Ordynacji podatkowej, jest w sposób oczywisty niezgodny z art. 64 ust. 2 Konstytucji RP.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ryszard Pęk (sprawozdawca), Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia WSA del. Bożena Dziełak, po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 26 maja 2017 r., sygn. akt I SA/Kr 337/17 w sprawach ze skarg P. Spółka jawna w K. na postanowienia Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 2 lutego 2017 r., nr: [...] w przedmiocie zaliczenia wpłat na poczet zaległości w podatku od towarów i usług za listopad, grudzień 2000 r. oraz za styczeń 2001 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrok sądu I instancji.

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z 26 maja 2017 r., sygn. akt I SA/Kr 337/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie po rozpoznaniu skarg P. [...] Spółka jawna w K. (dalej "skarżąca spółka") uchylił postanowienia Dyrektora Izby Skarbowej w K. z 2 lutego 2017 r. nr [...], [...], [...] w przedmiocie zaliczenia wpłaty na poczet zaległości w podatku od towarów i usług za listopad, grudzień 2000 r. oraz za styczeń 2001 r. oraz zasądził na rzecz skarżącej spółki zwrot kosztów postępowania.

2. Uzasadnienie wyroku sądu I instancji.

2.2. Sąd I instancji w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku wyjaśnił, że z niekwestionowanych ustaleń faktycznych wynikało, że zaległości podatkowe spółki Z. S.A. w likwidacji w podatku od towarów i usług, w tym za listopad, grudzień 2000 r. i styczeń 2001 r. zostały skutecznie zabezpieczone hipoteką przymusową zwykłą na podstawie wpisu z dnia 13 stycznia 2005 r. Właścicielem nieruchomości, która została obciążona hipoteką przymusową wpisaną do księgi wieczystej była skarżąca spółka. Bezspornym, jak podkreślił sąd I instancji było również to, że skarżąca spółka 11 stycznia 2016 r. w trybie z art. 62b § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r. poz. 613, ze zm., dalej "Ordynacja podatkowa") wpłaciła na poczet zabezpieczonych hipoteką zaległości kwoty odpowiadające wysokości zabezpieczonych zobowiązań podatkowych. Kwoty te zaskarżonymi postanowieniami zostały zaliczone na poczet tych zaległości oraz odsetek za zwłokę z zastosowaniem art. 55 § 2 Ordynacji podatkowej. Organy podatkowe przyjęły, że objęte zaskarżonymi postanowieniami zobowiązania podatkowe nie przedawniły się z uwagi na ich zabezpieczenie hipoteką (art. 70 § 8 Ordynacji podatkowej).