Wyrok NSA z dnia 9 lutego 2017 r., sygn. I OSK 1957/16

Nieruchomości

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska (spr.) sędzia NSA Wiesław Morys sędzia del. WSA Mirosław Wincenciak po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2017 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy Miejskiej K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 23 marca 2016 r. sygn. akt II SA/Kr 90/16 w sprawie ze skargi Gminy Miejskiej K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu nieruchomości oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 23 marca

2016 r., sygn. akt II SA/Kr 90/16 oddalił skargę Gminy Miejskiej K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu nieruchomości.

Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Decyzją z [...] grudnia 2014 r. znak [...] Starosta K. orzekł o odmowie zwrotu nieruchomości oznaczonej jako część działki nr [...], poł. w obr. 17, jedn. ewid. Ś. m. K. w granicach parcel: l. kat. [...], l. kat. [...] i l. kat. [...] b. gm. kat. G. na rzecz E. M., M. M. i K. M. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazał, że przedmiotowa nieruchomość stała się zbędna na cel jej wywłaszczenia. Niemniej jednak przeszkodą do zwrotu nieruchomości na rzecz wnioskodawców jest jej aktualny stan prawny. Jakkolwiek nieruchomość ta stanowi własność Gminy K., to jednak pozostaje w użytkowaniu wieczystym spółki "T." spółka z o.o. z siedzibą w K., co w konsekwencji uniemożliwia jej zwrot i prowadzi do wydania w tym zakresie decyzji odmawiającej zwrotu wywłaszczonej nieruchomości.

Odwołanie od decyzji Starosty K. wniosła Gmina K. podnosząc, iż fakt niezabudowania nieruchomości nie przesądza o braku realizacji celu wywłaszczenia, szczególnie wobec przywołanych ustaleń tego organu, z których wynika, iż od początku część nieruchomości miała pozostać niezabudowana. Ponadto inwestycję stanowiącą cel przejęcia na rzecz Skarbu Państwa należy traktować całościowo, nie zaś - jak to uczynił Starosta K. - odnosząc się wyłącznie do obszaru objętego wnioskiem.