Wyrok NSA z dnia 15 marca 2017 r., sygn. II OSK 2697/15

Administracyjne postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędziowie sędzia NSA Grzegorz Czerwiński sędzia del. WSA Sławomir Wojciechowski (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Justyna Żurawska po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej W. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 29 lipca 2015 r. sygn. akt II SA/Rz 614/15 w sprawie ze skargi W. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] 2012 r. nr [...] w przedmiocie lokalizacji inwestycji celu publicznego 1. uchyla zaskarżony wyrok i zaskarżoną decyzję 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz W. M. kwotę 1.100 (tysiąc sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 29 lipca 2015 roku, sygn. II SA/Rz 614/15, oddalił skargę W. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] 2012 roku, nr [...] w przedmiocie lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Stan faktyczny sprawy przedstawia się w sposób następujący:

W dniu 17 stycznia 2011 roku inwestor - [...] Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w [...]wystąpiła o ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego mającej polegać na budowie bezobsługowej stacji bazowej telefonii komórkowej sieci [...] na działce nr ewid. [...].

Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, decyzją z dnia [...] 2011 roku Wójt Gminy [...] odmówił ustalenia lokalizacji ww. inwestycji. Na skutek odwołania inwestora została ona uchylona decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] 2011 roku, nr [...], a sprawa przekazana do ponownego rozpatrzenia. Następnie, wyrokiem z dnia 17 listopada 2011 roku, sygn. II SA/Rz 848/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie uchylił ww. decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego uznając, że wydano ją z naruszeniem art. 138 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2013 roku, poz. 267 ze zm., dalej jako: "K.p.a.").