Postanowienie NSA z dnia 6 czerwca 2017 r., sygn. II OZ 581/17

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 11 kwietnia 2017 r. w zakresie odrzucenia skargi w sprawie o sygn. akt II SA/Ke 165/17 ze skargi M. S. na uchwałę Rady Miasta [...] z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach postanowieniem z dnia 11 kwietnia 2017 r. w sprawie o sygn. akt II SA/Ke 165/17 odrzucił skargę M. S. uchwałę Rady Miasta [...] z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazał, że skarga została wniesiona z uchybieniem ustawowego terminu. Do skarg wnoszonych na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446 ze zm.) - u.s.g., stosuje się termin określony w art. 53 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016r., poz. 718 ze zm.) - P.p.s.a. Wniesienie skargi powinno być poprzedzone wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa, które skarżący wniósł osobiście w dniu 4 listopada 2016r., kolejne wezwanie do usunięcia naruszenia prawa zostało wniesione przez jego pełnomocnika w dniu 14 lutego 2017 r., a skarga do sądu administracyjnego w dniu 15 lutego 2017 r. Sąd pierwszej instancji powołując się na orzecznictwo sądowoadministracyjnego wskazał, że wezwanie do usunięcia naruszenia prawa przysługuje tylko raz, a kolejne pisma w tej samej sprawie, pochodzące od tego samego podmiotu, nie są wezwaniami w rozumieniu art. 101 ust. 1 u.s.g. Skarga w rozpoznawanej sprawie złożona w dniu 15 lutego 2017 r. została wniesiona po upływie terminu do jej wniesienia określonego w art. 53 § 2 P.p.s.a., a ostatnim dniem na wniesienie skargi był 3 stycznia 2017 r., stąd zasadne było jej odrzucenie na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 P.p.s.a.