Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 11 stycznia 2017 r., sygn. II OSK 932/15

Ograniczenia nie mogą naruszać istoty wolności i praw. Ingerencja w sferę własności musi zatem pozostawać w racjonalnej, odpowiedniej proporcji do wskazanych celów.

Teza od Redakcji

 

Dnia 11 stycznia 2017 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Teresa Kobylecka Sędziowie sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak (spr.) sędzia del. NSA Janina Kosowska Protokolant asystent sędziego Julia Słomińska po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2017 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej M. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 22 grudnia 2014 r. sygn. akt II SA/Gl 1436/14 w sprawie ze skargi M. M. na uchwałę Rady Miasta Rybnika z dnia 23 lutego 2011 r. nr 78/VII/2011 w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. M. na rzecz Miasta Rybnik kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 22 grudnia 2014 r. sygn. akt II SA/Gl 1436/14 oddalił skargę M. M. na uchwałę Rady Miasta [...] z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta [...] dla określonych terenów.

Powyższy wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Pismem z dnia 1 września 2011 r. M. M., jako właścicielka nieruchomości nr [...] położonych pomiędzy ulicą [...] a ulicą [...] w[...] , wezwała Radę Miasta [...] do usunięcia naruszenia prawa przez uchylenie powyższej uchwały w zakresie przeznaczenia fragmentów działek strony pod drogę klasy dojazdowej. W ocenie skarżącej brak było wystarczającego uzasadnienia dla tego rodzaju inwestycji, a kwestia zapewnienia komunikacji między tymi terenami a resztą miasta, nie została poddana wnikliwej ocenie. Odrzucono wariant polegający na wykorzystaniu już istniejących służebności drogowych na terenach mieszkaniowych, planując drogę na terenach zabudowanych, co doprowadzi do zmniejszenia odległości od drogi istniejących budynków mieszkalnych, z naruszeniem przepisów prawa budowlanego i warunków technicznych.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00