Wyrok NSA z dnia 12 stycznia 2017 r., sygn. I OSK 1695/16

W skardze kasacyjnej zarzucono zarówno naruszenie przepisów postępowania, jak i naruszenie prawa materialnego. W sytuacji, kiedy skarga zarzuca naruszenie prawa materialnego oraz naruszenie przepisów postępowania, co do zasady w pierwszej kolejności rozpoznaniu podlega zarzut naruszenia przepisów postępowania. Do kontroli subsumcji stanu faktycznego pod zastosowany przepis prawa materialnego można przejść dopiero wówczas, gdy okaże się, że stan faktyczny przyjęty w zaskarżonym wyroku jest prawidłowy lub nie został skutecznie podważony.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędziowie: Sędzia NSA Wiesław Morys Sędzia del. WSA Mirosław Wincenciak (spr.) po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] sp. z o.o. z siedzibą w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 19 stycznia 2016 r. sygn. akt II SA/Bd 1242/15 w sprawie ze skargi [...] sp. z o.o. z siedzibą w B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

I OSK 1695/16

UZASADNIENIE

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy wyrokiem z dnia 19 stycznia 2016 r., sygn. akt II SA/Bd 1242/15 po rozpoznaniu skargi [...] sp. z o.o. w B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...]sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej, uchylił zaskarżoną decyzję w części utrzymującej w mocy decyzję Wójta Gminy B. z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w punktach od 2-4 oraz uchylił decyzję Wójta Gminy B. z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w punktach od 2-4, a w pozostałym zakresie skargę oddalił. U podstaw rozstrzygnięcia Sądu I instancji legły następujące ustalenia oraz ocena prawna.

Decyzją z dnia [...] września 2012 r., znak: [...]Wójt Gminy B.po rozpatrzeniu wniosku [...] Sp. z o.o. z w B., zatwierdził podział działki nr [...] o powierzchni 1,9212 ha, położonej w Z., gmina B., dla której Sąd Rejonowy w B. prowadzi księgę wieczystą [...], na działki oznaczone numerami od [...] do [...]. Decyzja stała się ostateczna w dniu 24 września 2012 r.