Wyrok NSA z dnia 2 lutego 2017 r., sygn. I GSK 261/15

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Lidia Ciechomska-Florek Sędzia NSA Zofia Przegalińska Sędzia del. WSA Piotr Kraczowski (spr.) Protokolant Ilona Szczepańska po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 16 października 2014 r. sygn. akt III SA/Łd 686/14 w sprawie ze skargi M. C. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od M. C. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w Ł. 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z 16 października 2014 r., sygn. akt III SA/Łd 686/14 oddalił skargę M. C. (dalej: skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Łodzi (dalej: Dyrektor IC) z 3 czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego.

Sąd I instancji przyjął za podstawę rozstrzygnięcia następujące ustalenia.

Decyzją z 3 czerwca 2014 r. Dyrektor IC utrzymał w mocy decyzję własną z 6 marca 2014 r. odmawiającą uchylenia decyzji ostatecznej z 31 stycznia 2012 r. określającej skarżącemu zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za poszczególne miesiące 2006 r.

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Łodzi decyzją z 25 października 2011 r. określił skarżącemu zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za poszczególne miesiące 2006 r. z tytułu sprzedaży oleju opałowego w ilości 405.377 litrów trzem odbiorcom, w tym sprzedaży 282.826 litrów oleju opałowego firmie A. S.. Podstawę określenia zobowiązania podatkowego stanowiły faktury sprzedaży wystawione przez skarżącego dla firmy A. S., które nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Do faktur załączone były oświadczenia kupującego, tj. A.S., o przeznaczeniu oleju opałowego na cele grzewcze. Oświadczenia podpisywał pracownik firmy J. W., który nie posiadał upoważnienia do działania w imieniu firmy A.S. Badania grafologiczne Centrum Badań Kryminalistycznych w Bydgoszczy potwierdziły, że podpisy A. S. na oświadczeniach o przeznaczeniu nabywanego oleju opałowego były sfałszowane. Powyższa okoliczność dyskwalifikowała te oświadczenia jako dokumenty uprawniające do skorzystania przez sprzedającego olej opałowy, tj. przez firmę M. C., z obniżonej stawki akcyzy. Decyzja ta została utrzymana w mocy decyzją Dyrektora IC z 31 stycznia 2012 r., która nie została zaskarżona do sądu administracyjnego.