Wyrok NSA z dnia 19 września 2017 r., sygn. II FSK 2319/15

Użyte w art. 17 ust. 2 pkt 2 u.p.o.l. określenie "szpital" oznacza wyłącznie "szpital" w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy o działalności leczniczej i nie obejmuje tych podmiotów, które w innych ustawach określane są z użyciem tego zwrotu.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz (sprawozdawca), Sędzia NSA del. Teresa Porczyńska, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 19 września 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koszalinie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 19 lutego 2015 r. sygn. akt I SA/Sz 1419/14 w sprawie ze skargi B. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koszalinie z dnia 13 października 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w opłacie uzdrowiskowej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 19 lutego 2015 r., sygn. akt I SA/Sz 1419/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie (dalej: "WSA") po rozpoznaniu skargi B. K. (dalej: "Skarżąca") uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koszalinie (dalej: "SKO") z dnia 13 października 2014 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w opłacie uzdrowiskowej i poprzedzającą ją decyzję Burmistrza P. z dnia 4 sierpnia 2014 r. Podstawą powyższego orzeczenia był art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm., dalej: "p.p.s.a.").

Z uzasadnienia wyroku WSA wynika, że decyzją z dnia 13 października 2014 r., SKO po rozpatrzeniu sprawy na skutek odwołania Skarżącej od decyzji Burmistrza P. z dnia 4 sierpnia 2014 r., w sprawie odmowy stwierdzenia nadpłaty w opłacie uzdrowiskowej w kwocie 84 zł, orzekło o utrzymaniu w mocy zaskarżonej decyzji.

W skardze na powyższą decyzję skierowanej do WSA Skarżąca podniosła, że w dniu 3 marca 2014 r. warszawskie pogotowie ratunkowe zabrało ją do szpitala i z tego powodu w szpitalach warszawskich przebywała w okresie od 3 do 11 marca 2014 r., a następnie na długotrwałym zwolnieniu lekarskim. W trybie przyspieszonym, NFZ wysłał ją na dalsze leczenie w ramach zwolnienia lekarskiego do szpitala uzdrowiskowego w terminie od 12 maja do 2 czerwca 2014 r. Podczas zakwaterowania w szpitalu uzdrowiskowym w P. zażądano od Skarżącej "obowiązkowej" opłaty uzdrowiskowej w kwocie 84 zł. Ponieważ był to warunek zakwaterowania, Skarżąca zapłaciła żądaną kwotę. Na zakończenie leczenia w P. wręczono Skarżącej zwolnienie lekarskie, na którym lekarz wpisał 22-dniowy pobyt w szpitalu. Na podstawie tego zapisu pracodawca Skarżącej wypłacił jej jedynie 70% wynagrodzenia, a nie 80% jak za zwykłe zwolnienie lekarskie. Jeszcze podczas pobytu w P. Skarżąca zwróciła się do Burmistrza o stwierdzenie nadpłaty pobranej opłaty uzdrowiskowej. W decyzji z dnia 4 sierpnia 2014 r. Burmistrz P. odmówił jednak stwierdzenia nadpłaty opłaty uzdrowiskowej w kwocie 84 zł. Ponieważ SKO nie uwzględniło odwołania, Skarżąca wystąpiła do Ministerstwa Zdrowia o obowiązującą wykładnię prawa dotyczącą pobrania opłaty uzdrowiskowej przez Urząd Miejski w P. Z pisma Ministerstwa Zdrowia z dnia 30 października 2014 r., przytaczającego wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie sygn. I SA/Kr 804/13, wynika, iż szpital uzdrowiskowy jest szpitalem. Również z pisma Ministra Finansów z dnia 27 sierpnia 2014 r. wynika, iż szpital uzdrowiskowy jest szpitalem także na gruncie ustawy podatkowej, a zwolnienie z opłaty uzdrowiskowej obejmuje pacjentów przebywających w szpitalach uzdrowiskowych. Minister Finansów dodał, że w związku z wystąpieniami organów podatkowych i interpelacjami oraz zapytaniami poselskimi wielokrotnie przedstawiał, poparte orzecznictwem sądowoadministracyjnym, takie stanowisko w kwestii braku podstaw do pobierania opłaty uzdrowiskowej od osób przebywających w szpitalach uzdrowiskowych. Jednocześnie Ministerstwo Zdrowia poinformowało prezydentów, burmistrzów i wójtów gmin uzdrowiskowych o wiążącej wykładni, popartej stanowiskiem Ministerstwa Finansów.