Wyrok NSA z dnia 25 sierpnia 2017 r., sygn. I FSK 1867/15

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia WSA (del.) Maja Chodacka (sprawozdawca), Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 25 sierpnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów (obecnie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 10 czerwca 2015 r., sygn. akt I SA/Lu 215/15 w sprawie ze skargi M. sp. z o.o. w C. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 2 października 2014 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na rzecz M. sp. z o. o. w C. kwotę 120 (słownie: sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z dnia 10 czerwca 2015r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w sprawie o sygn. akt I SA/Lu 215/15 ze skargi M. Sp. z o.o. w C. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 2 października 2014r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług, uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną; orzekł, że zaskarżona interpretacja indywidualna nie podlega wykonaniu w całości, a także orzekł w przedmiocie kosztów postępowania.

1.2. Stan sprawy Sąd pierwszej instancji przedstawił następująco. W dniu 4 lipca 2014r. strona złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług. We wniosku wskazano, że M. z o.o. w C. prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na wytwarzaniu i dostarczaniu energii cieplnej. W ramach prowadzonej działalności dostarczono do spółki towary, na które zostały wystawione faktury. Kwoty wynikające z faktur zostały zajęte w wyniku egzekucji komorniczej. Komornik sądowy zawiadomił spółkę o dokonaniu zajęcia wierzytelności z tytułu "wszelkich rozliczeń", na podstawie tytułu wykonawczego, tj. wyroku Sądu Rejonowego. Komornik zobowiązał spółkę do nieuiszczania dłużnikowi należnego świadczenia i złożenia go bezpośrednio na rachunek bankowy organu egzekucyjnego. Jednocześnie dostawca towaru i wystawca faktur wezwał spółkę do dokonania zapłaty przysługującej mu należności bezpośrednio na rzecz innych podmiotów, określając to wezwanie jako "polecenie płatnicze". Z uwagi na fakt, że łączna kwota wynikająca z ww. poleceń dostawcy i wystawcy faktur stanowiła 95,6% całkowitej kwoty wynikającej z wystawionych faktur, różnicę spółka uregulowała w dniu 8 marca 2013 roku na konto wskazane przez komornika. Pozostała kwota ze względu na wątpliwości co do osoby wierzyciela w tej części, została w dniu 11 marca 2013 roku przekazana przez Spółkę do depozytu sądowego na konto bankowe Sądu Rejonowego. Jednocześnie spółka wystosowała do Sądu Rejonowego wniosek o zezwolenie na złożenie przedmiotu świadczenia do depozytu sądowego. Spółka nie kwestionowała i nie kwestionuje istnienia zobowiązania. Sąd Rejonowy wydał postanowienie zezwalające spółce na złożenie do depozytu sądowego spornej kwoty, jednak jeden z uczestników tego postępowania wystąpił z apelacją. Przedłużające się przed Sądem postępowanie w sprawie złożenia depozytu, zbiegło się z upływem 150 dni od terminu płatności, określonych na wystawionych fakturach.