Wyrok NSA z dnia 18 lipca 2017 r., sygn. I FSK 2110/15

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski, Sędzia NSA Roman Wiatrowski (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Maja Chodacka, Protokolant Katarzyna Łysiak, po rozpoznaniu w dniu 18 lipca 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 30 czerwca 2015 r., sygn. akt I SA/Wr 2361/14 w sprawie ze skargi E. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. (obecnie Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w W.) z dnia 11 września 2014 r., [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za IV kwartał 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od E. L. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. kwotę 1200 (słownie: jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 30 czerwca 2015 r., I SA/Wr 2361/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę E. L. (dalej: skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. (dalej: DIS) z 11 września 2014 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za IV kwartał 2010 r.

2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji przypomniał, że Dyrektor Kontroli Skarbowej w W., po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego u skarżącej, decyzją z 9 czerwca 2014 r. określił skarżącej zobowiązanie w podatku od towarów i usług za IV kwartał 2010 r. Organ uznał, że wystawiona przez skarżącą dla męża faktura VAT, zgodnie z treścią faktury za: 1) położenie tynku wewnątrz budynku i 2) montaż regipsów nie dokumentowała rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Miała bowiem dokumentować sprzedaż usług budowlanych dotyczących inwestycji polegającej na budowie budynków mieszkalnych, które to nieruchomości zostały sprzedane już kilka miesięcy wcześniej. Z tego powodu organ kontroli skarbowej uznał, że podatek zawarty w tej fakturze powinien być przez skarżącą zapłacony w trybie art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz.535 zm.; dalej: ustawa o VAT). Organ kontroli skarbowej stwierdził nadto zaniżenie podatku należnego poprzez nieopodatkowanie podatkiem od towarów i usług sprzedaży lokalu użytkowego w budynku w P., stanowiącego odrębną własność, dokonanej przez małżonków E. i T. L. umową z dnia 13 grudnia 2010 r. - w udziałach wynoszących odpowiednio 2/3 i 1/3. Wskazany lokal został wybudowany na nieruchomości, którą małżonkowie nabyli w 2009 r. Zakup został dokonany do majątków osobistych: skarżącej - w udziale wynoszącym 2/3 części i męża skarżącej - w udziale 1/3 części. Umowa ta była poprzedzona zawartą w formie aktu notarialnego w dniu 29 kwietnia 2009 r. umową przedwstępną. W § 9 umowy przedwstępnej kupujący małżonkowie oświadczyli, że na nieruchomości zamierzają wspólnie wybudować budynek mieszkalno-usługowy (na parterze miały zostać wybudowane lokale użytkowe, a na wyższych kondygnacjach - lokale mieszkalne). Kupujący zobowiązali się, po wybudowaniu budynku, do zniesienia współwłasności nieruchomości w ten sposób, że lokale użytkowe wraz z prawami do nich przynależnymi nabędzie na wyłączną własność mąż skarżącej, a lokale mieszkalne wraz z prawami do nich przynależnymi nabędzie na wyłączną własność skarżąca.