Wyrok NSA z dnia 7 czerwca 2017 r., sygn. II FSK 1299/15

Egzekucyjne postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Jagiełło (spr.), Sędziowie: NSA Jolanta Sokołowska, WSA del. Marek Olejnik, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B. sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 16 grudnia 2014 r. sygn. akt I SA/Gd 1161/14 w sprawie ze skargi B. sp. z o.o. z siedzibą w W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 24 lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie stanowiska wierzyciela w postępowaniu egzekucyjnym 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla zaskarżone postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku, 3) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku na rzecz B.sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 667 (sześćset sześćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

II FSK 1299/15

Uzasadnienie

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 16 grudnia 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 1161/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270) - dalej: p.p.s.a., oddalił skargę B. sp. z o.o. (skarżąca, Spółka) na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 24 lipca 2014 r., w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym. 1.2. Ze stanu sprawy przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że Dyrektor Izby Skarbowej na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 2 i art. 144 Kodeksu postępowania administracyjnego - dalej: K.p.a., oraz art. 34 § 1, § 2 w zw. z art. 17 § 1 i art. 18 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 1015 ze zm.) - dalej: u.p.e.a., po rozpatrzeniu zażalenia Spółki, utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. z dnia 26 lutego 2014 r. zawierające stanowisko wierzyciela w przedmiocie nieuwzględnienia zgłoszonych przez stronę zarzutów dotyczących prowadzenia egzekucji przez niewłaściwy organ egzekucyjny (art. 33 § 1 pkt 9 u.p.e.a.). Wierzyciel - Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. wystawił w dniu 31 grudnia 2013 r. na Spółkę tytuły wykonawcze [...] (obejmujący należności z tytułu podatku od towarów i usług za okres 10/2009 r. w kwocie należności głównej 24.720,30 zł) i [...] z dnia 31 grudnia 2013 r. (obejmujący należności z tytułu podatku od towarów i usług za okres 10/2009 r. w kwocie należności głównej 301.681,90 zł). Następnie tytuły wykonawcze przekazał do realizacji organowi egzekucyjnemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w W. W oparciu o nie organ ten, na podstawie art. 80 u.p.e.a., zawiadomieniem z 13 stycznia 2014 r. dokonał zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego, informując jednocześnie bank oraz stronę, że na podstawie art. 154 § 4 pkt 1 u.p.e.a., z dniem wystawienia tytułów wykonawczych zajęcie zabezpieczające z dnia 21 lutego 2011 r. przekształciło się w zajęcie egzekucyjne. Pismem z 22 stycznia 2014 r. skierowanym do Naczelnika Urzędu Skarbowego w W., Spółka wniosła zarzut w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego na podstawie tytułu wykonawczego nr [...], tj. zarzut prowadzenia egzekucji przez niewłaściwy organ egzekucyjny (art. 33 § 1 pkt 9 u.p.e.a.), bowiem z dniem 1 stycznia 2014 r. właściwym dla niej organem egzekucyjnym jest Naczelnik Urzędu Skarbowego. Ponadto pełnomocnik strony zwrócił się z pytaniem, czy przy obliczeniu kwoty odsetek od zaległości podatkowych wymienionych w tytule wykonawczym uwzględniono okoliczność zabezpieczenia przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. kwoty 346.996 zł, która to mając na uwadze art. 54 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) - dalej: O.p. - bezpośrednio wpływa na sposób ich obliczania. Jednocześnie zauważył, iż z porównania tytułów wykonawczych nr [...] i [...] wynika, że dotyczą one tego samego zobowiązania, a mimo to w drugim z nich uwzględniono przerwę w naliczaniu odsetek, natomiast w pierwszym nie. Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. pismem z dnia 14 lutego 2014 r., na podstawie art. 34 u.p.e.a., wystąpił do wierzyciela o zajęcie stanowiska w zakresie zgłoszonych zarzutów. Z kolei postanowieniem z 14 lutego 2014 r. na podstawie art. 56 § 3 oraz art. 35 § 1 u.p.e.a., zawiesił postępowanie prowadzone na podstawie tych tytułów wykonawczych. Wierzyciel - Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. postanowieniem z 26 lutego 2014 r. zajął stanowisko w zakresie zgłoszonego zarzutu na prowadzenie egzekucji administracyjnej na podstawie tytułu wykonawczego nr [...], uznając za niezasadny zarzut prowadzenia egzekucji przez niewłaściwy organ egzekucyjny.