Wyrok NSA z dnia 26 kwietnia 2017 r., sygn. I FSK 1995/15

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Małgorzata Fita, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 24 marca 2015 r. sygn. akt I SA/Bd 602/14 w sprawie ze skargi A. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. (obecnie: Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B.) z dnia 18 marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od kwietnia do grudnia 2011 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. D. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. kwotę 3600 (słownie: trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 24 marca 2015 r., sygn. akt I SA/Bd 602/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę A.D. (zwanej dalej: "podatniczką" lub "skarżącą") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z 18 marca 2014 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od kwietnia do grudnia 2011 r.

2. W uzasadnieniu WSA wskazał, że decyzją z 26 lipca 2013 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. określił skarżącej wysokość kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za poszczególne miesiące od kwietnia do grudnia 2011 r. oraz wysokość zobowiązania podatkowego, o którym mowa w art. 108 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2004 r. nr 54, poz. 535 ze zm.), dalej "u.p.t.u.". Organ ten ustalił, że skarżąca - prowadząc działalność w zakresie handlu złomem - zaewidencjonowała faktury VAT, na których jako dostawcy złomu figurują: A.K., "R." Sp. z o.o. w W. oraz "C." Sp. z o.o. w W. Zdaniem organu, wystawione przez ww. podmioty na rzecz skarżącej faktury nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych i nie mogły stać się podstawą do wystawienia faktur wewnętrznych, a następnie obniżenia podatku należnego za badane okresy stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 7 oraz art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. b) u.p.t.u. Ponadto organ określił skarżącej zobowiązanie podatkowe, o którym mowa w art. 108 ust. 1 u.p.t.u., w związku z fakturami wystawionymi przez skarżącą na rzecz "C.".