Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 17 maja 2017 r., sygn. II FSK 450/17

Przyjąć należy, że jeżeli doręczenie decyzji nastąpiło do rąk adresata, choćby w formie papierowej, to nie można powiedzieć, że nie doszło do skutecznego doręczenia takiego pisma w jeden ze sposobów przewidzianych w Ordynacji podatkowej. Tak doręczona decyzja wchodzi do obrotu prawnego, strona miała możliwość zapoznania się z jej treścią. Doręczenie decyzji do rąk adresata w formie papierowej, pomimo wniosku o doręczanie korespondencji za pomocą środków komunikacji elektronicznej, które nie prowadzi do ograniczenia praw strony w zakresie ochrony jej interesów, nie stanowi naruszenia przepisów postępowania, które mogłoby mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Anna Dumas, Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Sędzia WSA (del.) Mirosław Surma (sprawozdawca), Protokolant Dorota Rembiejewska, po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej O. S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 12 października 2016 r. sygn. akt I SA/Lu 713/16 w sprawie ze skargi O. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia 15 grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2009 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z 12 października 2016 r., sygn. akt I SA/Lu 713/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j. t. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), dalej "p.p.s.a.", oddalił skargę O. S.A w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie

z dnia 15 grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2009 r.

1.2. Przedstawiając stan sprawy, Sąd administracyjny pierwszej instancji podał, że O. S.A w W. (dalej spółka) zadeklarowała podatek od nieruchomości z tytułu budowli za styczeń 2009 r. o wartości 2.350.983,03 zł, a za pozostałe miesiące 2009 r. o wartości 17.175 zł. W styczniu 2009 r. spółka sprzedała zaś na rzecz T. Sp. z o.o., dalej: "spółka z o.o.", budowle o wartości 2.350.983,03 zł i pozostała w dalszym ciągu właścicielem budowli o wartości 2.350.653,75 zł, podlegających opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Przedmiotem sprzedaży na rzecz spółki z o.o. była kanalizacja techniczna, przy czym linie kablowe w niej usytuowane nadal pozostały własnością podatnika.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00