Wyrok NSA z dnia 16 marca 2016 r., sygn. I OSK 92/15

Jeżeli oceniana decyzja jest dotknięta wadą rażącego naruszenia prawa, to stwierdzenie jej nieważności może być wykluczone tylko wtedy, gdy decyzja ta wywołała nieodwracalne skutki prawne, a więc takie skutki w sferze prawnej, których cofnięcie, a nawet podjęcie próby ich cofnięcia w żaden sposób nie jest możliwe w postępowaniu administracyjnym, jako właściwym do działania organów administracji w tym zakresie.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Elżbieta Kremer Sędziowie: Sędzia NSA Maciej Dybowski Sędzia del. WSA Marian Wolanin (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Magdalena Błaszczyk po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2016r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 września 2014 r. sygn. akt I SA/Wa 153/14 w sprawie ze skargi T. S., A. G. i R. K. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 15 września 2014 r., sygn. akt I SA/Wa 153/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargi T. S., A. G. i R. K. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] listopada 2013 r., Nr [...], w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej.

W uzasadnieniu wyroku wskazano, że niezabudowana nieruchomość warszawska ozn.: "[...]" stanowiąca własność L. K., H. B., Z. K., W. K. oraz M. K. objęta została działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz.U. Nr 50, poz. 279). Prezydium Rady Narodowej m. st. Warszawy orzeczeniem administracyjnym z dnia [...] lutego 1952 r., Nr [...], odmówiło dotychczasowym właścicielkom prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości warszawskiej położonej przy ul. [...], nr hip. [...], rej. hip. [...], w uzasadnieniu wskazując, że zgodnie z opracowywanym planem zagospodarowania przestrzennego teren przedmiotowej nieruchomości jest przeznaczony pod społeczne budownictwo mieszkaniowe i przekazany został inwestorowi publicznemu jako wykonawcy Narodowego Planu Gospodarczego. Prezydium Rady Narodowej m. st. Warszawy stwierdziło również, że nie może przyznać prawa własności czasowej, ponieważ korzystanie z gruntu przez dotychczasowego właściciela nie da się pogodzić z przeznaczeniem terenu według opracowywanego planu zagospodarowania przestrzennego. Natychmiastową wykonalność orzeczenia uzasadniono zaś interesem publicznym - koniecznością prowadzenia robót budowlanych. Od powyższego orzeczenia L. K. złożyła odwołanie, którego brak w aktach sprawy. Ministerstwo Gospodarki Komunalnej decyzją z dnia [...] maja 1952 r., Nr [...], pozostawiło w mocy zaskarżone orzeczenie Prezydium Rady Narodowej m. st. Warszawy z dnia [...] lutego 1952 r.