Wyrok NSA z dnia 5 maja 2016 r., sygn. I OSK 1788/14

Przepis art. 174 pkt 1 P.p.s.a. przewiduje dwie postacie naruszenia prawa materialnego, a mianowicie błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie. Przez błędną wykładnię należy rozumieć nieprawidłowe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, natomiast przez niewłaściwe zastosowanie dokonanie wadliwej subsumcji przepisu do ustalonego stanu faktycznego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Elżbieta Kremer, Sędzia NSA Wiesław Morys (spr.), Sędzia del. WSA Marian Wolanin, Protokolant sekretarz sądowy Julia Chudzyńska, po rozpoznaniu w dniu 5 maja 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Infrastruktury i Rozwoju od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 marca 2014 r. sygn. akt I SA/Wa 1673/13 w sprawie ze skargi Skarbu Państwa-Rejonowego Zarządu Infrastruktury w Lublinie na postanowienie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji 1) uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę; 2) zasądza od Skarbu Państwa-Rejonowego Zarządu Infrastruktury w Lublinie na rzecz Ministra Infrastruktury i Budownictwa kwotę 280 (dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 11 marca 2014 r., sygn. akt I SA/Wa 1673/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, uwzględniając skargę Skarbu Państwa - Rejonowego Zarządu Infrastruktury w L. (daje zamiennie Zarząd) na sprecyzowane w sentencji postanowienie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej, uchylił to postanowienie i postanowienie Ministra Infrastruktury z dnia [...] czerwca 2011 r., nr [...], oraz stwierdził, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu.

W uzasadnieniu tego wyroku Sąd podał, że Wojewoda L., działając na podstawie art. 34 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe" (Dz. U. Nr 84, poz. 948 ze zm.), § 2 ust. 1 pkt 2 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 stycznia 2001 r. w sprawie sposobu potwierdzania posiadania przez przedsiębiorstwo państwowe "Polskie Koleje Państwowe" gruntów będących własnością Skarbu Państwa, w tym rodzajów dokumentów stanowiących dowody w tych sprawach (Dz. U. z 2001 r., Nr 4., poz. 29), decyzją z dnia [...] września 2004 r., znak [...], potwierdził, że grunt stanowiący własność Skarbu Państwa, położony w D., obręb Nr [...], oznaczony w ewidencji gruntów jako działka nr [...] (arkusz [...]) o powierzchni 0.2014 ha, objęty księgą wieczystą Nr [...], stał się z dniem [...] października 2000 r. z mocy prawa przedmiotem użytkowania wieczystego przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe" w Warszawie.