Wyrok NSA z dnia 24 sierpnia 2016 r., sygn. I OSK 162/15

Zarzut kwestionujący zastosowanie przepisu prawa materialnego mógł zostać uznany za usprawiedliwiony, konieczne jest podważenie w sposób skuteczny ustaleń dotyczących stanu faktycznego, przyjętego za podstawę zaskarżonego wyroku. Konieczne jest w takiej sytuacji wykazanie, że błędne ustalenia były wynikiem naruszenia przez Sąd przepisów prawa procesowego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno Sędziowie: Sędzia NSA Monika Nowicka (spr.) Sędzia del. WSA Marek Wroczyński Protokolant asystent sędziego Katarzyna Kudrzycka po rozpoznaniu w dniu 24 sierpnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 października 2014 r. sygn. akt II SA/Op 367/14 w sprawie ze skargi M. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, wyrokiem z dnia 7 października 2014 r. (sygn. akt II SA/Op 367/14), oddalił skargę M. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Wnioskiem z dnia [...] grudnia 2013 r., M. M. wystąpił o przyznanie mu zasiłku okresowego, wskazując, że jest osobą niepełnosprawną intelektualnie, prowadzącą samodzielnie gospodarstwo domowe i aktualnie przebywa w domu pomocy społecznej. Na jego dochód składa się zasiłek stały i zasiłek pielęgnacyjny, z którego 70% przekazywane jest na pokrycie kosztów pobytu w domu pomocy społecznej. Pozostałe zatem do jego dyspozycji środki nie są wystarczające na zabezpieczenie podstawowych potrzeb, których nie pokrywa placówka opiekuńcza.