Wyrok NSA z dnia 20 kwietnia 2016 r., sygn. I OSK 3346/15

Miejscem publicznym jest takie miejsce, z którego korzysta nieokreślona liczba, niezidentyfikowanych osób. O kwestii zatem, czy droga wewnętrzna będzie miała charakter miejsca publicznego, decyduje to, czy będzie miała do niej dostęp nieograniczona ilość osób.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno Sędziowie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk Sędzia del. WSA Iwona Kosińska (spr.) Protokolant asystent sędziego Katarzyna Kudrzycka po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Burmistrza D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 17 września 2015 r. sygn. akt II SA/Sz 537/15 w sprawie ze skargi U. K. na zarządzenie Burmistrza D. z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie odwołania ze stanowiska Dyrektora Zespołu Placówek Oświatowych w D. 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Burmistrza D. na rzecz U. K. kwotę 162,70 (sto sześćdziesiąt dwa złote siedemdziesiąt groszy) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 17 września 2015 r., sygn. akt II SA/Sz 537/15, po rozpatrzeniu skargi U. K. na zarządzenie Burmistrza D. z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie odwołania ze stanowiska Dyrektora Zespołu Placówek Oświatowych w D., stwierdził nieważność zaskarżonego zarządzenia.

W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny przedstawił następujący stan faktyczny sprawy:

Burmistrz D. zarządzeniem z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...], na podstawie art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, odwołał U. K. ze stanowiska Dyrektora Zespołu Placówek Oświatowych w D. z dniem [...] lutego 2015 r. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że dalsze wykonywanie funkcji przez U. K. godziłoby w interes szkoły i powodowałoby destabilizację w jej funkcjonowaniu w zakresie zadań dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych, co stanowi rażące naruszenie interesu publicznego. Za ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych organ uznał nieusprawiedliwioną nieobecność dyrektor w pracy w dniach 23-24 oraz 29 grudnia 2014 r. Burmistrz wyjaśnił, że w dniu 30 grudnia 2014 r. kontaktował się telefonicznie z U. K., by zaprosić ją do urzędu na spotkanie. Podczas rozmowy dyrektor udzieliła informacji, że nie może stawić się tego dnia na spotkanie, gdyż nie ma jej obecnie na miejscu, poproszona by przyszła następnego dnia poinformowała, że też jej nie będzie. Od dnia 30 grudnia 2014 r. U. K. przebywała już na zwolnieniu lekarskim (o fakcie tym w czasie rozmowy telefonicznej nie poinformowała organu, a zwolnienie dostarczyła do działu kadr dnia 5 stycznia 2015 r.). Organ wskazał, że do dnia wydania zarządzenia dyrektor nie powróciła do pracy, gdyż dalej przebywa na zwolnieniu lekarskim. Następną czynnością godzącą w interes szkoły, w ocenie Burmistrza D., jest niewywiązanie się z obowiązku opracowania, w uzgodnieniu z organem prowadzącym, programu i harmonogramu poprawy efektywności kształcenia, uwzględniającego uwagi i wnioski zgłoszone w wyniku przeprowadzonej w dniach 15-19 września 2014 r. ewaluacji całościowej w szkole podstawowej w D., który należało przedłożyć w Kuratorium Oświaty w S. do dnia 5 stycznia 2015 r. Powyższy program naprawczy nie został przedstawiony przez Dyrektora Szkoły Podstawowej w ZPO w D., a tym samym nie został uzgodniony z organem prowadzącym. Pismo, które wpłynęło do Urzędu dnia 16 stycznia 2015 r. z Kuratorium Oświaty w S., wskazuje, że w dniu 31 grudnia 2014 r. U. K. przesłała program i harmonogram poprawy kształcenia, który nie został zaakceptowany przez Kuratora Oświaty, m.in. z powodu braku uzgodnienia go z organem prowadzącym (art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty). Ponadto raport z ewaluacji jednoznacznie wskazuje na uzyskanie niskiego stopnia spełniania przez szkołę wymagań zawartych w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 7 października 2009 r., a wyniki sprawdzianu po klasie VI szkoły podstawowej nie stawiają szkoły w dobrym świetle. Zaniedbania, jakich dopuściła się U. K., powodują destabilizację w funkcjonowaniu szkoły, w zakresie realizowanych przez tę placówkę funkcji dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych. Organ wskazał, że na wniosek Kuratora Oświaty w S., w wyniku otrzymanego pisma złożonego do Kuratorium Oświaty przez nauczyciela Zespołu Placówek Oświatowych w D., zawierającego zarzuty pod adresem dyrektora szkoły, w ramach art. 34a powołanej ustawy, w dniach 22-23 stycznia 2015 r. została przeprowadzona przez organ prowadzący kontrola, w wyniku której ustalono, że: