Wyrok NSA z dnia 23 września 2016 r., sygn. I FSK 894/15

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia del. WSA Joanna Tarno (spr.), Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 23 września 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 5 lutego 2015 r. sygn. akt I SA/Bk 428/14 w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 30 czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące kwiecień, maj, listopad i grudzień 2007 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 450 (słownie: czterysta pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

I FSK 894/15

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 5 lutego 2015 r. I SA/Bk 428/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę M. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 30 czerwca 2014 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące kwiecień, maj, listopad i grudzień 2007 r.

W uzasadnieniu powyższego wyroku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, w decyzji z dnia 27 marca 2014 r. za w.w. okresy, Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. wykazał nieprawidłowości dotyczące zaniżania przez podatnika wartości sprzedawanych pojazdów w wystawianych przez niego fakturach VAT.

Decyzją z dnia 30 czerwca 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w B. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu organ odwoławczy w pierwszej kolejności stwierdził, że w sprawie nie doszło do przedawnienia zobowiązania podatkowego. Dalej organ wskazał, że skarżący zaniżył obrót w zakresie trzech transakcji sprzedaży samochodów ciężarowych: Citroen C3, Renault Traffic i Renault Clio Campus. W tym zakresie organ oparł się na zeznaniach nabywców tych pojazdów, wskazujących na wyższe kwoty niż widniejące na fakturach. Zeznania te obejmowały zarówno okoliczności skontaktowania się z firmą skarżącego, sposobu wyboru interesującego pojazdu, stanu technicznego, czynności poprzedzających rejestrację, przeprowadzania badań technicznych, sposobu naprawy, źródła środków przeznaczonych na nabycie, a nawet średnich cen innych pojazdów tego samego modelu i rocznika. Stąd też organ dał wiarę tym zeznaniom w zakresie cen zapłaconych za pojazdy.