Wyrok NSA z dnia 12 października 2016 r., sygn. II FSK 2357/14

Powtórzenie w postępowaniu podatkowym dowodu z przesłuchania świadka uprzednio przesłuchanego w innym postępowaniu byłoby uzasadnione tylko wówczas, gdyby strona wskazała na konkretne istotne okoliczności faktyczne, niezbędne do wyjaśnienia lub sprzeczności w tych zeznaniach w porównaniu z dotychczasowym zebranym materiałem dowodowym.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Jerzy Rypina (sprawozdawca), Protokolant Joanna Bańbura, po rozpoznaniu w dniu 12 października 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 6 lutego 2014 r. sygn. akt I SA/Po 664/13 w sprawie ze skargi E. W. i D. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od D. W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu kwotę 2700 (słownie: dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu (sygn. akt I SA/Po 664/13) wyrokiem z dnia 6 lutego 2014 r. oddalił skargę E. W. i D. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 maja 2013 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r.

Sąd pierwszej instancji w uzasadnieniu orzeczenia podał, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Z. określił małżonkom zobowiązanie w przedmiotowy podatku w kwocie 57.059 zł. Na podstawie materiału dowodowego organ kontroli ustalił, że spółka "H." (dalej jako: spółka), w której D. W. posiadał 20 % udziałów w okresie od stycznia do lipca 2006 r. zawyżyła koszty uzyskania przychodów łącznie o kwotę 1.012.943,98 zł, w tym o kwotę 1.013.005,80 zł wynikającą z faktur wystawionych przez firmę "A." na zakup oleju napędowego. Stwierdzono, że faktury te nie odzwierciedlają rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Natomiast spółka zaniżyła koszty uzyskania przychodów o kwotę 1.335,96 zł w związku z nieprawidłowym rozliczeniem delegacji służbowych. Na podstawie art. 193 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), dalej: O.p., za nierzetelne uznano księgi podatkowe prowadzone przez spółkę w części dotyczącej nieprawidłowości w zakresie błędnie wpisanej kwoty kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 23 § 2 O.p. odstąpiono od określenia podstawy opodatkowania w drodze szacowania. Zgodnie z podatkową księgą przychodów i rozchodów, przychody w okresie od stycznia do lipca 2006 r. wynosiły 2.040.447,63 zł, natomiast koszty uzyskania przychodów wynosiły 2.034.887,77 zł. W zeznaniu rocznym podatnik wykazał koszty w wysokości 407.013,55 zł. Tym samym skarżący, posiadając 20% udziałów w firmie, zawyżył koszty uzyskania przychodów o kwotę 202.588,80 zł. Ponadto ustalono, że D. W. w okresie od 1 lipca 2006 r. do 31 grudnia 2006 r. uzyskał przychody z tytułu zatrudnienia.