Wyrok NSA z dnia 11 maja 2016 r., sygn. II FSK 508/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Płusa (sprawozdawca), Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA del. Anna Maria Świderska, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 9 października 2013 r. sygn. akt I SA/Po 342/13 w sprawie ze skargi R. N. i T. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 15 lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 15 lutego 2013r. nr [...], 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu na rzecz R. N. kwotę 1.836 (jeden tysiąc osiemset trzydzieści sześć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 9 października 2013 r. sygn. akt I SA/Po 342/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę R. i T.N. (dalej jako "Skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 15 lutego 2013 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r.

Przedstawiając w uzasadnieniu wyroku stan sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że po ponownym rozpatrzeniu sprawy Naczelnik Urzędu Skarbowego P. decyzją z dnia 24 września 2012 r. określił Skarżącym zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r. w kwocie 10 238 zł. W wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego organ podatkowy ustalił, że Skarżąca w 2003 r. posiadała zarejestrowaną jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą "K.", w zakresie usług budowlanych, którą w rzeczywistości prowadził jej małżonek. Skarżący w 2003 r. prowadził działalność gospodarczą w ramach jednoosobowej firmy "X." w zakresie robót ziemno-budowlanych i telekomunikacyjnych. Przeprowadzone przez organ podatkowy czynności sprawdzające wykazały, że Skarżąca w podatkowej księdze przychodów i rozchodów ujęła dwie faktury wystawione przez Wielobranżowy Zakład Remontowo-Budowlany S. M.M. (dalej także jako "S.") na łączną kwotę netto 15 500 zł. Natomiast Skarżący w dokumentacji podatkowej po stronie kosztów ujął faktury wystawione przez "S." na łączną kwotę netto 33 200 zł. Naczelnik Urzędu Skarbowego wskazał, że z treści faktur wynika, iż przedmiotem transakcji był zakup usług budowy kanalizacji teletechnicznej, wykonania przyłączy teletechnicznych, obsługi sprzętu przy pracach ziemnych. W oparciu o zgromadzony materiał dowodowy organ podatkowy ustalił, że ww. faktury wystawione przez "S." nie dokumentowały rzeczywistego obrotu gospodarczego, tj. wystawca nie wykonał czynności wskazanych w fakturach.