Wyrok NSA z dnia 24 maja 2016 r., sygn. II FSK 1241/14

Art. 22 ust. 1 oraz art. 24 ust. 1 i 2 oraz art. 24a ust. 1 u.p.d.o.f. nie dopuszczają sytuacji, w której ustalono, że faktura jest nierzetelna ale wobec braku ustalenia przez organ podatkowy od kogo towary zostały lub mogły zostać faktycznie nabyte, podatnik ma możliwość ujęcia tych wydatków w kosztach podatkowych. Prowadziłoby to do sytuacji, w której podmioty prowadzące działalność gospodarczą, wbrew przepisom ustaw podatkowych, faktycznie zwolnione byłyby z obowiązku rzetelnego prowadzenia dokumentacji podatkowej.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Sędzia WSA del. Bogusław Woźniak, Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 9 stycznia 2014 r. sygn. akt I SA/Łd 1178/13 w sprawie ze skargi E. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 26 lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i oddala skargę, 2) zasądza od E. G. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi kwotę 3691 (słownie: trzy tysiące sześćset dziewięćdziesiąt jeden) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 9 stycznia 2014 r. sygn. akt I SA/Łd 1178/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w sprawie ze skargi E. G. uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 26 lipca 2013 r. w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r.

2. Przedstawiając stan sprawy Sąd I instancji podał, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Łodzi określił Skarżącej zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r. Z uzasadnienia tej decyzji wynika, że w 2007 r. Skarżąca prowadziła działalność gospodarczą pod nazwą PPHU "E.", w zakresie produkcji i handlu odzieżą. Organ kontroli skarbowej stwierdził, że podatniczka zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów należności udokumentowane fakturami wystawionymi przez podmioty, które nie istniały: 1) Producent Konfekcji Odzieżowej i Dziecięcej "A." w L., 2) Hurtownia "ST." M. S. w W.. Ponadto Skarżąca zaewidencjonowała w podatkowej księdze przychodów i rozchodów należności z faktur dokumentujących zakup tkanin wystawionych przez W. W. występującego w obrocie gospodarczym pod nazwą "M." z siedzibą w L. W oparciu o zgromadzony materiał dowodowy organ kontroli uznał, że zapisy w księdze przychodów i rozchodów w zakresie zakupów od wyżej wymienionych podmiotów, są nierzetelne. Organ ocenił, że towary, które Skarżąca rzekomo nabyła na podstawie spornych faktur "...nie miały swego źródła pochodzenia w tych podmiotach...". Wskazując jako podstawę art. 24a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm., dalej zwana: "u.p.d.o.f.") w związku z § 11 ust. 1 i ust. 3 i § 12 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) organ kontroli skarbowej przyjął, że Skarżąca miała obowiązek dokonywać wpisów w księdze przychodów i rozchodów w oparciu o prawdziwe i rzetelne dane. W ocenie organu kontroli skarbowej sporne faktury nie odzwierciedlały faktycznego przebiegu operacji gospodarczych, ponieważ sprzedaży nie dokonały podmioty wskazane w tych fakturach. Od powyższej decyzji wywiedzione zostało odwołanie.