Wyrok NSA z dnia 8 września 2015 r., sygn. I OSK 1256/15

Podkreśla się, że jakkolwiek czynność procesowa sporządzenia pisemnego uzasadnienia dokonywana już po rozstrzygnięciu sprawy i ma sprawozdawczy charakter, a więc sama przez się nie może wpływać na to rozstrzygnięcie jako na wynik sprawy, to niemniej tylko uzasadnienie spełniające określone ustawą warunki stwarza podstawę do przyjęcia, że będąca powinnością sądu administracyjnego kontrola działalności administracji publicznej pod względem jej zgodności z prawem rzeczywiście miała miejsce i że prowadzone przez ten sąd postępowanie odpowiadało przepisom prawa.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska Sędziowie NSA Jan Paweł Tarno (spr.) del. NSA Roman Ciąglewicz Protokolant specjalista Edyta Pacewicz po rozpoznaniu w dniu 8 września 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej F. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 21 października 2014 r. sygn. akt IV SA/Gl 171/14 w sprawie ze skargi F. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P. na postanowienie Okręgowego Inspektora Pracy w Katowicach z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z 21 października 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, IV SA/Gl 171/14, oddalił skargę F. Sp. z o.o. w P. na postanowienie Okręgowego Inspektora Pracy w Katowicach z dnia [...] listopada 2013 r., nr [...], w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia.

W uzasadnieniu Sąd I instancji podniósł, że ustawa z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn. z 1 lipca 2002 r. Dz. U. Nr 110, poz. 968 ze zm.) w administracji nie określa przesłanek nałożenia grzywny w celu przymuszenia w określonej kwocie, a jedynie wyznacza górne granice grzywny. Środek egzekucyjny w postaci grzywny w celu przymuszenia, stosownie do art. 119 u.p.e.a. nakłada się, gdy egzekucja dotyczy spełnienia przez zobowiązanego obowiązku znoszenia lub zaniechania albo obowiązku wykonania czynności, a w szczególności czynności, której z powodu jej charakteru nie może spełnić za zobowiązanego inna osoba (§ 1). Grzywnę nakłada się również, jeżeli nie jest celowe zastosowanie innego środka egzekucji obowiązków o charakterze niepieniężnym (§ 2). Grzywna w celu przymuszenia nakładana może być również na osobę prawną (por. art. 120 § 1 u.p.e.a., jeżeli jest to niezbędne dla przymuszenia wykonania obowiązku (§ 2). Brzmienie przepisu art. 121 § 1, 2 i 3 u.p.e.a. zezwala na kilkakrotne nakładanie w tej samej wysokości grzywny.