Wyrok NSA z dnia 24 września 2015 r., sygn. II FSK 1295/13

Za przychód pracownika mogą być uznane takie nieodpłatne świadczenia, które spełniając łącznie 3 warunki: zostały spełnione za zgodą pracownika, zostały spełnione w jego interesie (przyniosły mu korzyść w postaci zwiększenia jego aktywów lub uniknięcia wydatków, które musiałby ponieść), korzyść pracownika jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich pracowników).

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (sprawozdawca), Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 24 września 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 16 stycznia 2013 r. sygn. akt I SA/Go 1130/12 w sprawie ze skargi R. sp. z o. o. z siedzibą w C. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 12 września 2012 r. nr ILPB1/415-589/12-4/AP w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, działającego z upoważnienia Ministra Finansów na rzecz R. sp. z o. o. z siedzibą w C. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 16 stycznia 2013 r., I SA/Go 1130/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w sprawie ze skargi R. [...] Sp. z o.o. w C. na indywidualną interpretację Ministra Finansów z dnia 12 września 2012 r. nr ILPB1/415-589/12-4/AP w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych uchylił zaskarżoną interpretację.

Rozstrzygnięcie to zapadło w następującym, przyjętym przez Sąd pierwszej instancji, stanie faktycznym:

We wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego skarżąca podała stan faktyczny i stan przyszły. Wskazała, że w ramach działalności gospodarczej prowadzi produkcję (we wszystkie dni tygodnia i w systemie całodobowym) w dwóch zakładach: w C., gdzie ma siedzibę i w M.. Spółka zapewnia swoim pracownikom całkowicie bezpłatny transport z oraz do pracy. Możliwość korzystania z takich przejazdów mają wszyscy pracownicy Spółki. Transport odbywa się wynajętymi autobusami na podstawie umów zawartych z dwoma przewoźnikami. Z zapewnionego przez Spółkę transportu mogą korzystać jedynie jej pracownicy (tzw. "komunikacja zamknięta") - nie jest on udostępniony "osobom trzecim". Spółka ponosi pełne koszty usługi transportowej. Autobusy odbywają kursy na ustalonych trzech trasach, a pracownicy nie są dowożeni do innych miejsc niż to wynika z trasy danego autobusu. Spółka ponosi pełne koszty usługi transportowej, a pracownicy nie ponoszą żadnej odpłatności z tytułu dowozów. Spółka opłaca koszty usług transportu w systemie miesięcznym. Ilość korzystających z dowozu pracowników nie wpływa na cenę transportu. Koszty te pokrywane są ze środków obrotowych Spółki. Ani Spółka, ani żaden z przewoźników nie prowadzi ewidencji pracowników korzystających z bezpłatnego dowozu.