Wyrok NSA z dnia 14 marca 2008 r., sygn. II FSK 135/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Rypina (sprawozdawca), Sędzia NSA: Andrzej Grzelak, Sędzia del. WSA Hanna Kamińska, Protokolant Łukasz Kacper Warzecha, po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. W. i M. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 28 września 2006 r. sygn. akt I SA/Po 202/06 w sprawie ze skargi M. W. i M. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 9 stycznia 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. W. i M. W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w P. kwotę 1800 (tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 28 września 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę M. i M. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 9 stycznia 2006 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych

za 2004 r.

W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji stwierdził, że organy podatkowe obu instancji trafnie zastosowały się do literalnego, obowiązującego w 2004 r., brzmienia przepisu art. 21 ust.1 pkt.110 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), iż że zwolnienia przedmiotowego korzysta tylko i wyłącznie "wartość świadczeń przysługujących członkowi służby zagranicznej wykonującemu obowiązki służbowe w placówce zagranicznej oraz wartość świadczeń przysługujących pracownikom polskich jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, wynikających z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na ich podstawie, z wyjątkiem wynagrodzeń za pracę, ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, dodatku zagranicznego oraz zasiłków chorobowych i macierzyńskich." Przede wszystkim zatem należy wskazać na to, iż polski ustawodawca przywilej częściowego zwolnienia dochodów w powyższym przepisie ustawy odnosi tylko i wyłącznie do tych osób mających status członka służby zagranicznej wykonujących swe obowiązki służbowe w placówce zagranicznej w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej ( Dz. U. Nr 128, poz. 1403 ze zm.) lub pracowników polskich jednostek budżetowych, ale tylko i wyłącznie tych jednostek budżetowych, które mają swoją siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. W niniejszej sprawie skarżący M. W. wnioskując o stwierdzenie nadpłaty z podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zaliczek pobranych przez płatnika - tj. Centralę Wojskowych Misji Pokojowych w Warszawie nie wykazał, by w 2004 r. miał status członka służby zagranicznej wykonującego swe obowiązki służbowe w placówce zagranicznej w rozumieniu powyższej ustawy, ani że był pracownikiem polskiej jednostki budżetowej mającej swoją siedzibę poza granicami Polski. Nie budzi też wątpliwości to, iż M. W. na mocy rozkazu Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego wykonywał jedynie swe obowiązki służbowe żołnierza zawodowego w regionalnej kwaterze NATO w Holandii. Nie uczestniczył zatem w żadnych działaniach mających na celu udział w konflikcie zbrojnym, w których wynagrodzenia pieniężne wypłacane żołnierzom korzystały ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust.1 pkt. 83 ustawy podatkowej. Skarżący zdaje sobie sprawę z tego, iż wykonywana przez niego zawodowa służba wojskowa poza granicami kraju nie może być żadną miarą przyrównywana do służby tych żołnierzy, którzy pełnią tę służbę w warunkach konfliktu wojennego, zagrażającego ich życiu i zdrowiu i dlatego nie żąda, by zastosowanie wobec niego miały postanowienia art. 21 ust.1 pkt. 83 ustawy podatkowej, które uprzywilejowują należności pieniężne wypłacane z tego tytułu m.in. żołnierzom.