Wyrok NSA z dnia 19 czerwca 2015 r., sygn. I FSK 2019/13

Pod pojęciem "ustalenia prawomocnego wyroku" w rozumieniu art. 11 P.p.s.a. rozumieć należy ustalenia wynikające z sentencji wyroku karnego, dotyczące osoby sprawcy, strony podmiotowej i przedmiotowej przestępstwa, miejsca i czasu jego popełnienia. Z regulacji tej bezsprzecznie zatem wynika, że sądy administracyjne nie są związane innymi dowodami wynikającymi ze spraw karnych.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Wiatrowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia WSA del. Bartosz Wojciechowski, , Protokolant Izabela Dalkowska, po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 16 lipca 2013 r. sygn. akt I SA/Gd 747/13 w sprawie ze skargi M. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 27 kwietnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. D. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w G. kwotę 7.200 (słownie: siedem tysięcy dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z 16 lipca 2013 r., sygn. akt: I SA/Gd 747/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę M. D. (dalej: "strona", "skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 27 kwietnia 2012 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2008 r.

1.2. Przedstawiając stan sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w G. z dnia 26 września 2011 r., na podstawie której dokonał rozliczenia w podatku od towarów i usług za powyższy okres w sposób odmienny od deklarowanego przez stronę. Organy zakwestionowały bowiem uprawnienie skarżącej do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupu paliwa do samochodu osobowego Volkswagen Touran. Stwierdziły one, że samochód ten nie spełniał warunków przewidzianych w art. 86 ust. 4 pkt 1-4 w zw. z ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej: "ustawa o VAT"). W ocenie organów skarżąca zawyżyła również podatek naliczony na skutek odliczenia podatku wynikającego z faktur VAT wystawionych przez [...], w konsekwencji czego naruszyła art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o VAT. Ustalono również, na podstawie danych zawartych w systemie wymiany informacji o VAT - VIES, że w 2008 r. na rzecz skarżącej dokonywane były wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów z Szwecji i Holandii, których strona nie wykazywała w deklaracjach VAT-7 oraz nie składała informacji podsumowujących. Transakcje te nie zostały również ujęte w rejestrach zakupu prowadzonych na potrzeby rozliczania VAT, natomiast zostały ujęte w przedstawionej w toku kontroli podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Powyższe skutkowało zaniżeniem podatku naliczonego i podatku należnego o kwotę 95.428,16 zł. W toku przeprowadzonego postępowania ustalono także, że strona w ramach działalności gospodarczej prowadzonej pod firmą A. dokonała nabycia wewnątrzwspólnotowego 11 samochodów osobowych, działając w tym zakresie przez swojego pracownika M. D. Pracownik ten działał na podstawie upoważnień podpisanych przez skarżącą i wskazujących samochody, jakie mają być zakupione. Ponadto ustalono, że samochody te (za wyjątkiem VOLKSWAGEN CADDY) były przedmiotem dostawy krajowej, której strona nie zaewidencjonowała i nie rozliczyła w deklaracjach dla podatku od towarów i usług, co również skutkowało zaniżeniem podatku należnego.