Wyrok NSA z dnia 26 marca 2015 r., sygn. II FSK 883/13

W związku z tym opodatkowanie nieruchomości stawkami podatkowymi w podwyższonej wysokości może nastąpić tylko wtedy, gdy istnieje więź pomiędzy daną działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika a nieruchomością podlegającą opodatkowaniu, tzn. jeżeli dana nieruchomość w jakikolwiek sposób jest lub może być wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędziowie: NSA Sławomir Presnarowicz, del. WSA Cezary Koziński (sprawozdawca), Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta Krakowa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 13 grudnia 2012 r. sygn. akt I SA/Kr 1533/12 w sprawie ze skargi I. S.A. z siedzibą w K. na interpretację Prezydenta Miasta Krakowa z dnia 7 września 2011 r. nr PD-01.3120.8.13.2011.GK w przedmiocie podatku od nieruchomości 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Prezydenta Miasta Krakowa na rzecz I. S.A. z siedzibą w K. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 13 grudnia 2012 r. o sygn. akt I SA/Kr 1533/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), powoływanej dalej jako: "p.p.s.a.", uchylił interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego wydaną dla "I" SA w K. przez Prezydenta Miasta Krakowa w przedmiocie podatku od nieruchomości.

Sąd pierwszej instancji wskazał, iż we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego skarżąca Spółka podała, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się między innymi budową osiedli mieszkaniowych. W wybudowanych budynkach obok lokali mieszkalnych wraz z przynależnymi do nich komórkami lokatorskimi, ustanawiana jest również odrębna własność lokali o innym przeznaczeniu niż mieszkalne, tj. lokali użytkowych, komórek lokatorskich oraz garaży, których współwłaściciele dokonują podziału do wyłącznego korzystania (quad usum) pewnej wydzielonej fizycznie części. W każdym z budynków ponad 50% powierzchni użytkowej przeznaczone jest na cele mieszkaniowe. Spółka pozostaje właścicielem wzniesionych budynków i odpowiednio właścicielem bądź użytkownikiem wieczystym gruntu, na którym posadowione są te budynki, a po ustanowieniu pierwszej odrębnej własności lokalu i jego sprzedaży, odpowiednio współwłaścicielem budynku i gruntu, bądź współużytkownikiem wieczystym gruntu, do momentu sprzedaży wszystkich wyodrębnionych w ramach tych budynków lokali i związanych z tymi lokalami udziałów w nieruchomości wspólnej. Spółka nie wykorzystuje żadnego lokalu wyodrębnionego z przedmiotowych budynków, ani żadnej części tych budynków, w ramach przysługujących jej udziałów, do prowadzenia działalności gospodarczej.