Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 25 listopada 2014 r., sygn. II OSK 1127/13

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Stahl Sędzia NSA del. Tomasz Zbrojewski (spr.) Protokolant: starszy inspektor sądowy Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej R.C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 lutego 2013 r. sygn. akt VII SA/Wa 1622/12 w sprawie ze skargi R.C. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

II OSK 1127/13

U Z A S A D N I E N I E

Wyrokiem z dnia 1 lutego 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi R.C., uchylił decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] marca 2012 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.

W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji przyjął następujące okoliczności faktyczne i prawne:

Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją z dnia [...] marca 2012 r., po ponownym rozpoznaniu, na wniosek A.C. i R.C., sprawy stwierdzenia nieważności decyzji Konserwatora Zabytków m. st. Warszawy z dnia [...] września 1979 r., w sprawie wpisania do rejestru zabytków, pod numerem [...], parku w [...], gm. [...], w granicach oznaczonych na planie zeszytu ewidencji parku, stanowiącego załącznik do decyzji, działając na podstawie art. 89 pkt 1 i art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 z późn. zm. - dalej: ustawa o zabytkach) oraz art. 127 § 3 i art. 138 § 1 pkt 1 kpa, utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] września 2010 r., odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Konserwatora Zabytków m. st. Warszawy z dnia [...] września 1979 r.

Organ wskazał, że A.C. i R.C. zwrócili się do Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji Konserwatora Zabytków m. st. Warszawy z dnia [...] września 1979 r. w sprawie wpisania do rejestru zabytków parku w [...], gm. [...], w granicach oznaczonych na planie zeszytu ewidencji parku, stanowiącego załącznik do decyzji. We wniosku tym, właściciele działek nr ew. [...]/1 i [...]/2 podnieśli m.in., że ww. decyzja była niewykonalna w dniu wydania i jej niewykonalność ma charakter trwały. Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków, pomimo licznych żądań, nie udostępnił wnioskodawcom załącznika określającego granice terenu wpisanego do rejestru zabytków, w związku z czym powzięli wątpliwości, czy załącznik rzeczywiście istnieje. Ponadto stwierdzili, że przedstawiony im szkic sytuacyjny z granicą ochrony konserwatorskiej parku stanowi fragment ewidencji parku w [...], autorstwa [...], wykonanej w 1976 r. Tym samym, zdaniem stron, szkic ten "nie mógł określać granic ochrony konserwatorskiej, ponieważ granice takie może i musi określać decyzja o wpisie do rejestru zabytków".

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00