Wyrok NSA z dnia 27 maja 2014 r., sygn. II OSK 3104/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz Sędziowie: sędzia NSA Jerzy Stelmasiak (spr.) sędzia del. WSA Wanda Zielińska - Baran Protokolant starszy asystent sędziego Paweł Konicki po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2014r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej H.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 16 sierpnia 2012 r. sygn. akt II SA/Po 597/12 w sprawie ze skargi H.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lesznie z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu do ponownego rozpoznania, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lesznie na rzecz H.K. kwotę 600 (słownie: sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 16 sierpnia 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę H.K. (dalej jako "skarżący") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lesznie z [...] lipca 2010 r. w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że wnioskiem z 23 października 2010 r. A. S.A. z siedzibą w W. (dalej jako "inwestor"), zwrócił się do Burmistrza Gostynia o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie stacji bazowej telefonii komórkowej sieci [...], zlokalizowanej w [...].

Burmistrz Gostynia pismami z 16 listopada 2009 r. zwrócił się do Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Gostyniu oraz do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Poznaniu o opinię w zakresie obowiązku przeprowadzenia oceny oddziaływania przedmiotowego przedsięwzięcia mogącego potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko.

Państwowy Inspektor Sanitarny w Poznaniu odstąpił od zajęcia stanowiska, argumentując, że z dołączonej do wniosku analizy planowanej inwestycji wynika, że nie zalicza się ona do przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko oraz nie jest wymagane sporządzenie raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko. Organ wziął pod uwagę odległość miejsc dostępnych dla ludności od środka elektrycznego anten, wzdłuż osi głównej promieniowania pochodzącego z tych anten.