Wyrok NSA z dnia 10 kwietnia 2014 r., sygn. II OSK 2716/12

Dnia 10 kwietnia 2014 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Czapska-Górnikiewicz sędzia NSA Małgorzata Stahl /spr./ sędzia del. NSA Zdzisław Kostka Protokolant starszy sekretarz sądowy Mariusz Szufnara po rozpoznaniu w dniu 10 kwietnia 2014 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Stowarzyszenia "[...]" od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 27 czerwca 2012 r. sygn. akt II SA/Go 233/12 w sprawie ze skargi Stowarzyszenia "[...]" na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zielonej Górze z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 27 czerwca 2012 r., sygn. akt II SA/Go 233/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim oddalił skargę Stowarzyszenia "[...]" na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zielonej Górze z dnia [...] stycznia 2012 r. odmawiające wszczęcia postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji Burmistrza N. z dnia [...] grudnia 2007 r. o warunkach zabudowy wydanych na rzecz [...] S.A. dla przedsięwzięcia polegającego na budowie zakładu budowy dróg wraz z otoczarnią i przyłączeniami (wytwórnia mas bitumicznych), na działkach nr: [...],[...] i [...] położonych w obrębie N.

We wniosku o stwierdzenie nieważności ww. decyzji Stowarzyszenie wskazało, iż występuje w interesie społecznym, który polega na dbałości o ład przestrzenny i ochronie przed negatywnym wpływem przedsięwzięć realizowanych na obszarze gminy. Podkreślono, że w interesie społecznym leży egzekwowanie od organów administracji państwowej przestrzegania przepisów prawa umożliwiających utrzymanie lub podniesienie walorów architektonicznych przestrzeni. Inwestycja dotycząca zabudowy przemysłowej o charakterze uciążliwym, która nie spełnia warunku określonego w art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, wyznaczy ramy dla późniejszych inwestycji, w konsekwencji prowadząc do degradacji terenu oraz tworzenia konfliktów społecznych. Utrzymanie ładu przestrzennego jako wyraz ochrony środowiska jest obowiązkiem władzy publicznej, wyrażonym w art. 5 Konstytucji RP.