Wyrok NSA z dnia 21 lutego 2014 r., sygn. I OSK 2463/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Morys Sędziowie: Sędzia NSA Barbara Adamiak (spr.) Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska Protokolant st. inspektor sądowy Tomasz Zieliński po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 maja 2012 r. sygn. akt II SA/Wa 2367/11 w sprawie ze skargi T. B. na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] września 2011 r. nr [...] w przedmiocie ochrony danych osobowych oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

T. B. wystąpił do Generalnego Inspektora Danych Osobowych ze skargą na przetwarzanie jego danych osobowych przez A. z siedzibą w K. przy ul. [...], obecnie w Z. przy ul. [...].

Decyzją z [...] maja 2011 r. Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych odmówił uwzględnienia wniosku skarżącego, uznając że nie jest właściwy do zbadania kwestii istnienia lub nieistnienia wierzytelności, w tym do stwierdzenia czy przedawnienie zobowiązania skutkuje jego wygaśnięciem. Podkreślił natomiast, że działając na podstawie i w granicach ustawowych kompetencji przyznanych mu ustawą z 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych może zbadać, czy u podstaw przetwarzania przez Spółkę danych osobowych skarżącego znajdowała się co najmniej jedna, spośród wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy, przesłanka dopuszczalności przetwarzania danych. Stosownie do 23 ust. 1 ustawy, przetwarzanie danych jest dopuszczalne gdy: 1) osoba, której dane dotyczą, wyrazi na to zgodę, chyba że chodzi o usunięcie dotyczących jej danych, 2) jest to niezbędne dla zrealizowania uprawnienia lub spełnienia obowiązku wynikającego z przepisu prawa, 3) jest to konieczne do realizacji umowy, gdy osoba, której dane dotyczą, jest jej stroną lub gdy jest niezbędne do podjęcia działań przed zawarciem umowy na żądanie osoby, której dane dotyczą, 4) jest niezbędne do wykonania określonych prawem zadań realizowanych dla dobra publicznego, 5) jest to niezbędne dla wypełnienia prawnie usprawiedliwionych celów realizowanych przez administratorów danych albo odbiorców danych, a przetwarzanie nie narusza praw i wolności osoby, której dane dotyczą.