Wyrok NSA z dnia 16 grudnia 2014 r., sygn. II GSK 1734/13

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Myślińska Sędzia NSA Jan Bała Sędzia del. WSA Inga Gołowska (spr.) Protokolant Szymon Janik po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Krajowej Rady Notarialnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 10 czerwca 2013 r. sygn. akt VI SA/Wa 284/13 w sprawie ze skargi M. B. na uchwałę Krajowej Rady Notarialnej z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o odbyciu aplikacji notarialnej 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. oddala skargę; 3. zasądza od M. B. na rzecz Krajowej Rady Notarialnej 280 (dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

I.

Wyrokiem z 10 czerwca 2013r. sygn. akt: VI SA/Wa 284/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. uwzględnił skargę M. B. na uchwałę Krajowej Rady Notarialnej z [...] listopada 2012r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia i uchylił zaskarżoną uchwałę oraz uchwałę Rady Izby Notarialnej w W. z [...] lipca 2012r.; stwierdził, że uchylone uchwały nie podlegają wykonaniu i zasądził od Krajowej Rady Notarialnej na rzecz skarżącej M. B. kwotę 100,00 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Referując stan sprawy Sąd I instancji podał, że Krajowa Rada Notarialna uchwałą z [...] listopada 2012r. nr [...] po ponownym rozpatrzeniu sprawy M. B. na uchwałę Rady Izby Notarialnej w W. z [...] lipca 2012r. nr [...] utrzymała zaskarżoną uchwałę w mocy. Skarżąca wystąpiła do Rady Izby Notarialnej w W. o wydanie zaświadczenia o odbyciu aplikacji notarialnej, a więc jak twierdzi zaświadczenia, o którym mowa w art. 72§2 ustawy Prawa o notariacie (Dz. U. z 2008r. Nr 189, poz. 1158 dalej-p.n.) i art. 74§2 p.n. działając przy tym na podstawie art. 217§1 k.p.a. Wnioskowała o wydanie zaświadczenia, które wydaje się na żądanie osoby ubiegającej się o nie. Wskazała, że żądała zaświadczenia mając na względzie art. 217§1 pkt 1 k.p.a. (stanowiący, że: zaświadczenie wydaje się, jeżeli urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego wymaga przepis prawa), a nie art. 217§1 pkt 2 k.p.a. (stanowiący, że: zaświadczenie wydaje się, jeżeli osoba ubiega się o zaświadczenie ze względu na swój interes prawny w urzędowym stwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego). Jej zdaniem ze względu na art. 72§2 p.n. (stanowiącego, iż aplikantowi, który odbył aplikację notarialną, o której mowa w §1, rada właściwej izby notarialnej wydaje zaświadczenie o odbyciu aplikacji notarialnej), organ samorządu, do którego się zwracała miał ustawowy obowiązek wydać wnioskowane zaświadczenie. Uznała, że wskazanie na §1 art. 72 p.n. w §2 art. 72 nie było przypadkowe, bo w §1 rzeczonego przepisu określono w sposób zupełny przesłanki (wyliczając je enumeratywnie) pozwalające Radzie Izby Notarialnej na ustalenie w oparciu o posiadane dokumenty oraz na potwierdzenie w zaświadczeniu, czy aplikacja notarialna została istotnie odbyta. Odbycie to było determinowane wyłącznie okolicznościami faktycznymi ujętymi - we wprowadzonym przez art. 3 pkt 14 ustawy z 20 lutego 2009r. o zmianie ustawy Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz ustawy - Prawo o notariacie - brzmieniu przepisu §1 art. 72 p.n. a więc stwierdzeniem: czy aplikacja notarialna rozpoczęła się, czy trwała dwa i pół roku, czy Skarżąca została zaznajomiona z całokształtem pracy notariusza, w tym czy zaznajomiła się z czynnościami sądów w sprawach cywilnych, gospodarczych i wieczystoksięgowych. W jej żądaniu chodziło o urzędowe potwierdzenie faktów, których kompletny wykaz zawiera art. 72§1 p.n.