Wyrok NSA z dnia 9 stycznia 2014 r., sygn. II GSK 1602/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Kręcisz Sędziowie NSA Magdalena Bosakirska del WSA Dariusz Dudra (spr.) Protokolant Nina Szyller po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej R. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w K. z dnia 21 czerwca 2012 r. sygn. akt I SA/Ke 234/12 w sprawie ze skargi R. G. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w K.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w K. wyrokiem z dnia 21 czerwca 2012 r. oddalił skargę R. G. (zwanego dalej: skarżącym) na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności składkowych.

Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym:

R. G. złożył wniosek o umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy w łącznej kwocie 49.312,21 zł. Organ odmówił umorzenia tych należności podnosząc, że za odmową umorzenia należności przemawia fakt, że zobowiązany pracuje, uzyskując regularne dochody. Ponadto małżonkowie G. nie mają rozdzielności majątkowej, a żona skarżącego jest właścicielką nieruchomości.

Po wniesieniu przez skarżącego skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w K. Sąd ten oddalił skargę wskazując, że organ zasadnie przyjął, iż w sprawie nie zachodzi żadna z okoliczności opisanych w art. 28 ust. 3 pkt 1-6 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74 ze zm. - zwanej dalej: u.s.u.s.).

Sąd zaznaczył, również że organ przy rozpatrywaniu sprawy i wydaniu rozstrzygnięcia korzysta ze swobody uznania administracyjnego, a rozstrzygnięcie to nie może mieć charakteru dowolnego, lecz musi być wynikiem wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, wszechstronnego zebrania oraz rozpatrzenia w sposób wyczerpujący materiału dowodowego, zaś decyzja winna spełniać wymogi określone w art. 107 § 1 i § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm. - dalej: k.p.a.). Zdaniem Sądu, organ nie przekroczył granic uznania administracyjnego odmawiając stronie umorzenia przedmiotowych należności.