Wyrok NSA z dnia 17 grudnia 2014 r., sygn. I FSK 1732/13

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Adam Bącal (sprawozdawca), Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia WSA (del.) Alojzy Skrodzki, Protokolant Marta Sokołowska-Juras, po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 26 czerwca 2013 r. sygn. akt I SA/Po 133/13 w sprawie ze skargi A. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 27 listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty 2007 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. G. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w P. kwotę 450 (słownie: czterysta pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Skarga kasacyjna A. G. dotyczy wyroku z dnia 26 czerwca 2013 r., sygn. akt I SA/Po 133/13, w którym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, oddalił skargę A. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 27 listopada 2012 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty 2007 r.

Z przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji stanu sprawy wynikało, że decyzją z dnia 29 czerwca 2012 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. określił skarżącemu zobowiązanie w podatku od towarów i usług za powyższy okres rozliczeniowy. Stanowiło to efekt ustalenia, że skarżący w latach 2005-2009 nabył 9 samochodów osobowych, z których 8 sprzedał. Organ uznał, że samochody były nabywane z zamiarem dalszej odsprzedaży, a czynności wykonywane przez skarżącego odpowiadały definicji działalności gospodarczej i podatnika zawartych w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT". Uzasadniając tak sformułowaną tezę organ wskazał na szeroki rozmiar podejmowanych działań w zakresie nabycia i sprzedaży pojazdów, ilość nabytych pojazdów w swoim imieniu i na własny rachunek, zły stan techniczny pojazdów w dniu ich nabycia, niską cena nabywanych pojazdów, fakt sprzedaży ze znacznym zyskiem niektórych pojazdów po dokonaniu w nich niezbędnych napraw, podejmowanie działań w zakresie sprzedaży pojazdów za pośrednictwem komisów samochodowych, portali internetowych, świadczące o prowadzeniu zorganizowanej działalności handlowej, krótkotrwały okres posiadania pojazdów, posiadanie jednocześnie większej ilości samochodów. Organ podkreślił, że w lutym 2007 r. skarżący sprzedał na rzecz A. i K. L. samochód osobowy marki X za kwotę 18.500,00 zł. Pojazd ten skarżący nabył w dniu 7 czerwca 2006 r. na terenie B. za kwotę 150,00 euro. Świadek K. L. potwierdził nabycie powyższego pojazdu. Organ uznał za niewiarygodne twierdzenia podatnika, że samochody nabywane za granicą przeznaczone były dla potrzeb własnych podatnika i jego rodziny. Powołując się na treść art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy o VAT organ stwierdził, że z uwagi na rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej, tj. obrót wyrobami akcyzowymi, skarżącego nie dotyczyło zwolnienie podmiotowe, wynikające z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.